Međugorje

“Drogie dzieci! Jestem z wami i błogosławię was moim macierzyńskim błogosławieństwem. Módlcie się i szukajcie Boga za moim pośrednictwem, szczególnie dzisiaj, kiedy Bóg daje wam obfitość łask. Wykorzystajcie ten czas łaski i zbliżcie się do mojego serca, abym mogła doprowadzić was do mojego Syna Jezusa. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

25. czerwca 2001 r.

Jednym z tematów często podejmowanych przez współczesny Kościół jest kapłaństwo. W Kościele zachodnim najczęstszym tematem jest chroniczny brak księży i rola laików. W krajach trzeciego świata i w krajach misyjnych dwie sprawy są przedmiotem uwagi: radość ponieważ coraz to więcej młodych ludzi decyduje się na kapłaństwo, oraz problem motywów, dla którego wybierają stan kapłański. Mówi się o nowym modelu kapłana, który potrzebny jest we współczesnym świecie i Kościele. Istnieją problemy życia kapłańskiego, które są coraz częściej tematem otwartych debat w Kościele i w społeczeństwie np. problem zachowania w stosunku do księży którzy są zgorszeniem dla wspólnoty chrześcijańskiej. Kiedy mówimy o kapłaństwie najczęściej mówimy o powołaniu, o wykształceniu, miejscu i roli w Kościele, o celibacie. Lecz istnieje temat, który jest podstawą wszystkiego, a nie jest wystarczający nagłośniony. Doświadczenie religijne i duchowe, które jest fundamentem powołania kapłańskiego. Jeżeli brak jest tego doświadczenia, jeżeli nie ono pielęgnowane to nie rozwija się zarówno kapłan jak i wspólnota w której on realizuje swoje powołanie, zostają pozbawieni głoszenia ewangelii. Wielu księży, których spotykam w Medziugorju nie traktuje swego przyjazdu jedynie jako opieki duszpasterskiej sprawowanej nad pielgrzymami. Pragną oni również uzupełnić swoje doświadczenie jako ludzie wierzący. To właśnie jest powód dla którego na rekolekcje kapłańskie do Królowej Pokoju z roku na rok przyjeżdża coraz to więcej księży.

W I A D O MO Ś C I

LICZBA KOMUNII ŚW. I KONCELEBRANSÓW

W maju w parafii Medziugorje rozdano 120 000 komunii św., a Msze św. koncelebrowane były przez 2 747 kapłanów z kraju i zza granicy.

Grupy pielgrzymkowe przybyły z następujących krajów: Belgii, Niemiec, Polski, Włoch, Francji, Chile, Libanu, Irlandii, Anglii, Szkocji, Austrii, Australii, Kanady, Korei, USA, Czech, Słowacji, Węgier, Malty, Rumunii, Brazylii, Szwajcarii, Holandii, RPA, Argentyny, Czarnej Góry, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny.

WSPÓLNOTA „WIARA I ŚWIATŁO” W MEDZIUGORJU

Grupa 100 pielgrzymów należących do wspólnoty „Wiara i światło” z Chorwacji pielgrzymowała do Medziugorja w dniach 26 i 27 maja 2001. Powodem pielgrzymki było 30 lecie istnienia wspólnoty. Pielgrzymowali na Górę Objawień, na Kriżewac oraz uczestniczyli w modlitwach wieczornych w kościele parafialnym. W imieniu parafii grupę przywitał proboszcz o. dr Ivan Sesar OFM, a wizjoner Ivan Dragićević wygłosił prelekcję na temat orędzi.

Wspólnota „Wiara i światło” działająca w Chorwacji jest częścią międzynarodowego ruchu, liczącego około 1200 wspólnot w 70 krajach. Celem działania wspólnoty jest gromadzenie osób upośledzonych umysłowo, ich rodzin i przyjaciół, tak by zawsze czuli się potrzebni, użyteczni.

WIZYTA PATRIARCHY Z TRYPOLISU I GENERAŁA ZAKONU MARONITÓW

W dniach od 28. maja do 2. czerwca 2001 do Medziugorja pielgrzymowali J.E. Georges Riachi patriarcha Trypolisu w Libanie oraz opat Nicolas Hakim zwierzchnik generalny melkickiego bazylijskiego zakonu Szueritów oraz ośmiu kapłanów z tej wspólnoty zakonnej wraz z grupą pielgrzymów z Libanu.

Pielgrzymkę zakończyli uroczystą Mszą św. w święto Zesłania Ducha świętego w językach greckim i arabskim.

„Przyjechałem do Medziugorja wraz z grupą zakonników z zakonu Szueritów, którzy poprosili mnie abym im towarzyszył. Powiedziałem: „Oczywiście pojadę, miło będzie odwiedzić miejsce, w którym Matka Boża daje szczególne znaki!” Jestem tu po raz pierwszy, ale już dawno słyszałem o Medziugorju. Kiedy zaczęły się objawienia byłem w Ameryce, a gdy zostałem biskupem Melkitów w Australii jeden z księży poprosił mnie o pozwolenie na wyjazd do Medziugorja. Powiedziałem mu: „Jedź!” Był bardzo zadowolony z pielgrzymki do Medziugorja i bardzo wzruszony. W jego kościele grupa modlitewna codziennie odmawia różaniec. Jego życie prywatne uległo zmianie. Po powrocie do Libanu jeden z księży również poprosił o pozwolenie na wyjazd do Medziugorja i on powrócił bardzo wzruszony. Jeden z księży, który był tu w zeszłym roku otrzymał pomoc i jego życie uległo przemianie. Ja przyjechałem po raz pierwszy. Wiem że Kościół jeszcze się nie wypowiedział oficjalnie, szanuję stanowisko Kościoła, lecz myślę że wbrew temu co się mówi dobrze jest pojechać do Medziugorja, bo człowiek może tu powrócić do Boga, przystąpić do spowiedzi, powrócić do Boga z pomocą Błogosławionej Dziewicy Maryi, stać się lepszym człowiekiem z pomocą Kościoła.

Wiem, że od dwudziestu lat przyjeżdża tu wielu ludzi z całego świata. To samo przez się jest cudem i wielką rzeczą. Ludzie tutaj się zmieniają. Stają się bardziej oddani Bogu i Matce Bożej. Cudownie jest patrzeć na to z jakim szacunkiem ludzie przystępują do sakramentu komunii świętej i spowiedzi. Widzę długie kolejki wiernych czekających na spowiedź. Księża powinni tu mówić ludziom, by byli szerzy z Panem Bogiem, by się przed nim otwarli.

Pragnę powiedzieć ludziom, by przyjechali do Medziugorja, bo Medziugorje jest znakiem. Księża w Medziugorju mają szczególną misję. Muszą być stale gotowi bo ludzie tu przyjeżdżający oczekują czegoś wyjątkowego. Dlatego i wy zawsze bądźcie wyjątkowi. To wcale nie jest łatwe. Proście Matkę Bożą, by was prowadziła, was wszystkich księży, wszystkich odpowiedzialnych za Medziugorje. Niech wam pomoże dawać dobry przykład przed ludźmi przyjeżdżającymi tu z całego świata. To będzie znakiem wielkiego miłosierdzia dla ludzi.”

Generał melkitskiego zakonu bazylianów Szueritów opat Nicolas Hakim powiedział:

„Przyjechałem do Medziugorja jako pierwszy generał z zakonu Szueritów z Libanu. Przyjechałem wraz z ośmioma młodymi kapłanami zakonu Szueritów by poświęcić Przenajświętszej Dziewicy swoje serce, myśli, istotę i cały nasz zakon. Przyjechaliśmy tu na rekolekcje, odnowić ducha i duszę, tak byśmy mogli lepiej żyć i lepiej się modlić w klasztorach, pracować w parafiach i w szkołach. Byśmy lepiej mogli żyć naszymi ślubami czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Wysłuchałem świadectwa wizjonera Ivana Dragićevicia, a teraz pragnę przeczytać książki o. Slavka Barbaricia OFM. Największe wrażenie wywarła tu na mnie miłość, która nie ma granic. Matka Boża kocha nas jako swoje dzieci, nie patrząc na nasze grzechy i słabości. Dla niej jesteśmy jej ukochanymi dziećmi. Trzeba dziękować Bogu i Matce Bożej, trzeba żyć pojednaniem, przyjąć pokorę i pokój wewnętrzny. Ludzie tu żyjący na pewno są szczęśliwi. Oczywiście zawsze są jakieś przeszkody. Diabeł atakuje miejsca gdzie jest Matka Boża. Nas atakowali bo zdecydowaliśmy się pojechać do Medziugorja. Pytali dlaczego nie jedziemy gdzieś indziej. Szatan zawsze atakuje dobroć ludzką. Jeżeli pragniesz czynić dobro i być blisko Boga wielu będzie przeciw tobie. Powiem wszystkim: pojedź i zobacz.

Odczułem tu żywą obecność Przenajświętszej Dziewicy. Ona jest wszędzie, ale tu jest obecna w szczególny sposób. Odczułem pokój, prostotę, widziałem miłość we wszystkich sercach, widziałem niebo na ziemi, gdzie owce żyją z wilkami.

Służba kapłanów pracujących w Medziugorju ma wymiar Boży. Maryja wymaga od nich by służyli pielgrzymom, kapłanom i chorym. To jest bardzo ważna służba. Dają dobry przykład przez prowadzone modlitwy i sposób w jaki spotykają się z ludźmi. Niech będą dobrym przykładem, niech się modlą, by Bóg i Matka Boża zapewnili im zdrowie, by mogli owocnie pracować. Byłem na grobie o. Slavka. On jest również ich patronem. Niech polecają się jego modlitwie.

ROWEREM DO MEDZIUGORJA

Na początku czerwca troje młodych pielgrzymów wraz z towarzyszącym im ojcem franciszkaninem przyjechało do Medziugorja na rowerach z Bolonii. Kapucyni z klasztoru w Bolonii we Włoszech zaproponowali młodzieży pielgrzymkę rowerową do Medziugorja. Do pielgrzymki przygotowywali się przez modlitwę i czytając literaturę na temat objawień medziugorskich. Przyjechali radośni, iż doświadczyli trzydniowych trudów podróży, bo przypomniało im to dawnych pielgrzymów, którzy ponosili wielkie trudy na drodze poszukiwania Boga.

ZAKON RYCERZY MALTAŃSKICH PONOWNIE SŁUŻY PIELGRZYMOM

Na początku czerwca członkowie pierwszej pomocy Zakonu Rycerzy Maltańskich z Koln (Niemcy) ponownie zaczęli udzielać pomocy medycznej w parafii Medziugorje. Są do dyspozycji, dla tych którzy ich potrzebują. Można ich znaleźć po lewej stronie kościoła.

Po przyjeździe Rycerze Maltańscy uczestniczyli w Mszy św., którą sprawował o. Branko Radosz OFM. O. Branko przywitał ich bardzo serdecznie, podziękował za pomoc udzielaną pielgrzymom już od trzech lat oraz modlił się o błogosławieństwo Boże dla nich i ich służby.

X ROCZNICA ISTNIENIA DOMU WSPÓLNOTY CENACOLO W MEDZIUGORJU

2. czerwca chłopcy ze wspólnoty Cenacolo obchodzili wraz z przyjaciółmi dziesięciolecie istnienia domu wspólnoty w Medziugorju.

Przypomnijmy Wspólnota Cenacolo została założona w 1983 r., a w chwili obecnej ma 32 domy na całym świecie (również w Polsce), w których przebywa prawie 800 chłopców i dziewcząt, szukających drogi wyjścia z piekła uzależnienia.

Wspólnota pragnie być światłem w ciemności, znakiem nadziei, żywym świadectwem że ostatnie słowo nie należy do śmierci. Młodzież żyje tam prostym życiem rodzinnym, by odkryć dary dawane przez pracę, przyjaźń i wiarę w Słowo Boże, które stało się ciałem w Jezusie, który umarł i zmartwychwstał dla nas...

Dom dla chłopców w Medziugorju otwarty został w 1991 r., a dla dziewcząt w 2000 r. Wszyscy, którzy potrzebują pomocy wspólnoty mogą się zwrócić do domu wspólnoty, który znajduje się przy drodze z Góry Objawień w kierunku na Kriżewac.

PRZEDSTAWICIEL CZESKIEJ AMBASADY W MEDZIUGORJU

Pan Vladimir Chaloupka przedstawiciel ambasady czeskiej w BiH z siedzibą w Sarajewie w dniu 7. czerwca przybył do Medziugorja. Rozmawiał z proboszczem o. dr Ivanem Sesarem o turystyce religijnej i możliwości bezwizowego przyjazdu czeskich pielgrzymów do Medziugorja.

REKOLEKCJE W DOMUS PACIS

Od 18 do 20 maja rekolekcje dla młodzieży ze szkół średnich z Żepicia prowadzili ojcowie Salezjanie.

Od 20 do 27. maja na rekolekcjach postu i modlitwy prowadzonych przez o. Ljubo Kurtovicia OFM udział wzięło 21 pielgrzymów francuskich.

BOŻE CIAŁO W MEDZIUGORJU

W uroczystość Bożego Ciała w Medziugorju 72 osoby przyjęły sakrament bierzmowania. Sakramentu bierzmowania udzielił J.E. Ratko Perić biskup mostarsko – duvański zarządca trebińsko – mrkański. W czasie kazania wyraził zadowolenie z wiedzy, którą młodzi ludzie posiedli podczas przygotowań do przyjęcia sakramentu bierzmowania oraz wyraził pragnienie, by przeżywali wiarę nie tylko rozumem lecz również sercem.

Wyraził słowa zadowolenia ze sposobu zarządzania parafią przez nowego proboszcza i podkreślił wagę jedności Kościoła, która wyraża się przez jedność z biskupem i Papieżem, jak i potrzebę, by wszyscy wierni tej diecezji przez moc daną im przez Ducha świętego byli wierni nauce i praktykom Świętego Kościoła Rzymsko – Katolickiego.

Po Mszy św. bp Ratko Perić zatrzymał się na przyjacielskiej rozmowie z kapłanami w kancelarii parafialnej.

Po Mszy św. wieczornej odbyła się tradycyjna procesja Bożego Ciała, w której udział wzięli parafianie, pielgrzymi oraz dzieci pierwszokomunijne.

MARSZ POKOJU

W wigilię rocznicy objawień 24. czerwca odbył się dziesiąty z kolei "Marsz Pokoju". Marsz rozpoczął się o 6:00 modlitwą i błogosławieństwem pielgrzymów przed franciszkańskim klasztorem w Humacu. Kilka tysięcy pielgrzymów ruszyło w kierunku Medziugorja. Kapłani z 15 krajów na zmianę nieśli Przenajświętszy Sakrament, a procesję prowadził o. Branko Radosz OFM. W Marszu Pokoju szli również wizjonerzy Vicka Ivanković i Jakov Czolo. W Medziugorju pielgrzymi zgromadzili się na krótkiej modlitwie przed kościołem, gdzie przywitał ich proboszcz parafii Medziugorje o. Ivan Sesar OFM. Wszyscy podziękowali Panu Bogu za wielkie dzieła, które uczynił. W tym roku do Marszu Pokoju licznie włączyła się młodzież, wśród nich medziugorska FRAMA.

Pomysł "Marszu Pokoju" zrodził się w sercach pielgrzymów medziugorskich i przyjaciół Medziugorja w 1992 roku w czasie, gdy wokół szalała okrutna wojna. Ten marsz modlitewny jest odpowiedzią na niepokój, przemoc i nienawiść. Jest nawoływaniem do prawdziwego pokoju i pojednania.

W czasie minionych 20 lat o obecności Matki Bożej w parafii Medziugorje mówili pielgrzymi z całego świata. Pomimo wojny, która dotknęła naszą ojczyznę orędzie pokoju docierało do najdalszych zakątków świata i uczyniło z Medziugorja parafię całego świata. Potwierdzeniem tego jest bardzo duża liczba pielgrzymów, którzy przybyli do Medziugorja na obchody 20 rocznicy objawień. Wielu ludzi właśnie tu odnalazło Boga i bez lęku ruszyło droga nawrócenia. W obchodach 20 rocznicy objawień podstawowym tematem było wyrażenie wdzięczności Bogu za wszystkie dary, które zesłał tu przez Maryję.

Wymienienie wszystkich krajów, z których pielgrzymi przybyli do Medziugorja byłoby niemożliwe ponieważ przyjechali oni niemal z każdego zakątka świata. Tradycyjnie już bardzo licznie grupy przybyły z Chorwacji i Bośni i Hercegowiny, wielu przyszło boso, by modlić się o pokój i podziękować za łaski otrzymane od Maryi – Królowej Pokoju.

Do obchodów jubileuszowej rocznicy objawień parafianie wraz z pielgrzymami przygotowali się przez dziewięć dni, odmawiając różaniec na Górze Objawień i uczestnicząc w modlitwach wieczornych w kościele. Jedną z odmawianych modlitw była nowenna Królowej Pokoju, która powstała specjalnie jako modlitwa przygotowująca do obchodów rocznicowych. Codziennie prowadzona była również godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu.

24 i 25 czerwca Msze św. odprawiane były w 17. językach, a w ciągu tych dwóch dni rozdano 60 000 komunii św.

W wigilię rocznicy objawień 24 czerwca wieczorną Mszę Świętą sprawował o. Miron Sikircz OFM, profesor teologii w franciszkańskim seminarium w Sarajewie, a uczestniczyło w niej 210 koncelebransów.

W rocznicę objawień wieczorną Mszę św. sprawował o. Toni Vuczkovicz OFM z Katolickiego wydziału Teologii w Splicie, wraz z 273 koncelebransami, z dwudziestu różnych krajów.

Z okazji 20 rocznicy objawień wydano okolicznościowe znaczki pocztowe, złotą monetę oraz przygotowano nową foto-monografię na temat Medziugorja.

Ivanka Ivanković 25. czerwca 2001 r. miała coroczne objawienie. Wedle świadectwa samych wizjonerów codzienne objawienia mają jeszcze Vicka, Marija i Ivan, a Mirjana, Ivanka i Jakov raz w roku.

7. maja 1985 r. czasie ostatniego z codziennych objawień Ivanki Matka Boża powierzyła jej ostatnią - 10 tajemnicę i obiecała, że będzie się jej objawiać do końca życia raz do roku - w rocznicę objawień. Tak było i w tym roku. Objawienie Ivanka przeżyła je wraz ze swoją najbliższą rodziną (mąż i troje dzieci). Ivanka powiedziała, iż Matka Boża była radosna i mówiła o przyszłości Kościoła. Matka Boża przekazała jej następujące orędzie:

Dziękuję wam za modlitwy, bo dzięki nim wypełnia się mój plan. Dlatego aniołowie módlcie się, módlcie się, módlcie się, by się wypełnił mój plan. Przyjmijcie macierzyńskie błogosławieństwo.”