Bulletin 188

„Drogie dzieci! Również dziś wzywam was do modlitwy. Dziatki, módlcie się, aż modlitwa nie stanie się dla was radością. Tylko w ten sposób każdy z was odkryje pokój w sercu i wasza dusza będzie szczęśliwa. Będziecie odczuwać potrzebę, by innym dawać świadectwo miłości, którą odczuwacie w swoim sercu i życiu. Jestem z wami i oręduję za wami wszystkimi u Boga. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

25. lipca 2003r.

W minionym miesiącu zmarł o. dr Ljudevit Rupčić OFM. O. Ljudevit zmarł 25 czerwca w dzień 22 rocznicy objawień Matki Bożej w Medziugorju. O. Ljudevit nie tylko kochał i czcił Matkę Bożą i Medziugorje, ale należał do nich całą swoją istotą. Od samego początku jako profesor nauk biblijnych uwierzył w objawienia Matki Bożej. On tak samo jak Maryja w czasie Zwiastowania anielskiego przyjął słowo z Nieba, a wątpliwości odsunął na dalszy plan. Pierwszym zadaniem było uwierzyć, przyjąć to, czego pragnie Bóg przez objawienia, a dopiero później analizować jak najlepiej żyć i realizować orędzie. Był rzetelnie analizującym mózgiem i filarem wydarzeń w Medziugorju. Ostatnie dwadzieścia dwa lata swojego życia darował Matce Bożej i Medziugorju. Nie chciał nic w zamian oprócz Prawdy, dla której spalał się przez całe życie.

Poprzez życie i poglądy uwidaczniała się jego gorliwość we właściwym czczeniu Matki Bożej, pełnia przeżywania orędzi Matki Bożej oraz troska o przejrzystość liturgii i słowa głoszonego w sanktuarium medziugorskim. Kiedy chodziło o Medziugorje, nie uznawał kompromisów. W tej kwestii nic nie było dla niego trudne i nie do przyjęcia. Miłość do każdego pielgrzyma była jego powołaniem przez ostatnie lata życia. Chętnie spotykał się z pielgrzymami, by przekazywać im orędzie medziugorskie. Pielgrzymował do wielu centrów modlitewnych oraz uczestniczył w sympozjach, które wyrosły na medziugorskim pniu. Nie pozwalał odebrać sobie głosu, gdy była mowa o objawieniach, nie ustawał w poszukiwaniu Prawdy. Można powiedzieć, że o. Ljudevit był trybunem Medziugorja i jego głos słuchany był w Kościele, jego słowo czytane i poważane bez względu na inne opinie. W tym kontekście o. Ljudevit ukończył swoje medziugorskie zadanie otrzymując najlepszą ocenę. Pozostał niezachwiany pomimo szalejących wichur.

Nam dzieciom Matki Bożej ten śp. starzec pełen młodzieńczego ducha mówi: „Nie możecie się zatrzymać, zawsze idźcie bliżej źródła, żyjcie miłością, którą kocha was Ojciec Niebieski, słuchajcie Matki Bożej i nie pozwólcie sobie przeszkodzić na drodze do zbawienia.” Tak właśnie głosił z ołtarza Pańskiego. Miłość do Boga, Kościoła i ludu Bożego nie była mu obca. Dla tych ideałów gotowy był wszystko uczynić. Dlatego jego lata pobytu w komunistycznych więzieniach były światłem dla wielu, również dla nas. On będąc profesorem zapisał się do pierwszej klasy szkoły miłości Matki Bożej w Medziugorju. Odpowiednia cenzura, jak uczy nas wiara, czeka go w wieczności. Na co my czekamy i liczymy i jaka czeka na nas?!

W czerwcu w parafii Medziugorje rozdano 151 000 Komunii św., a Msze św. koncelebrowało 3 472 księży z kraju i z zagranicy. W czerwcu w Medziugorju przebywały grupy pielgrzymów z: Włoch, Polski, Korei, RPA, USA, Irlandii, Węgier, Wielkiej Brytanii, Szkocji, Hiszpanii, Słowacji, Austrii, Niemiec, Belgii, Rumunii, Egiptu, Słowenii, Francji, Czech, Chile, Portugalii, Izraela, Peru, Albanii, Szwecji, Holandii, Puerto Rico, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny.

W 22 rocznicę objawień Matki Bożej w Medziugorju, 25 czerwca, w wieku 83 lat zmarł o. dr Ljudevit Rupčić, franciszkanin z Hercegowiny. Urodził się w 1920r. w Hardomilju, Ljubuszki, BiH. W 1939r. wstąpił do Zakonu Franciszkanów, a w 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Studia teologiczne ukończył w 1947r. na Uniwersytecie Teologicznym w Zagrzebiu, doktorat obronił w 1958 r. a habilitację w 1971r. Od 1958r. do 1988r. wykładał egzegezę Nowego Testamentu na Teologii franciszkańskiej w Sarajewie, a przez pewien czas na Uniwersytecie Teologicznym w Zagrzebiu. W czasie panowania jugosłowiańskiego reżimu komunistycznego odbywał karę więzienia w latach 1945–1947 oraz 1952–1956. Przez dłuższy czas (1968–1981) był członkiem Komisji Teologicznej przy episkopacie byłej Jugosławii. Przetłumaczył Nowy Testament na język chorwacki z oryginału. Tłumaczenie miało wiele wznowień. Wydał wiele książek, studiów i artykułów w języku chorwackim, niemieckim, włoskim, francuskim i angielskim. Często prowadził wykłady na kongresach i sympozjach w Europie i Ameryce. Całą istotą był oddany Matce Bożej i Medziugorju, pisząc książki i artykuły na temat objawień. Od samego początku, jako kapłan i profesor analizował wszystko, co działo się w Medziugorju.

Trumna z ciałem o. Ljudevita Rupčicia była wystawiona w kaplicy klasztornej sióstr franciszkanek w Miletinie, gdzie o. Ljudevit przez dziewięć lat sprawował służbę duszpasterza, a potem w klasztorze franciszkańskim w Humacu.

O. Ljudevit został pochowany w święto Serca Jezusowego 27 czerwca na nowym cmentarzu w Humacu. Pogrzeb rozpoczęła Msza św. o godz. 17.00 przed kościołem i klasztorem w Humacu, której przewodniczył prowincjał franciszkanów w Hercegowinie, o. Slavko Soldo w koncelebrze z o. Branimirem Musą – gwardianem z Humaca, o. Brankiem Radošem – proboszczem medziugorskim oraz sześćdziesięcioma księżmi z BiH, Chorwacji oraz innych krajów. We Mszy św. udział wzięło wielu wiernych z Hercegowiny, jak również pielgrzymi z Polski, Francji, Włoch, Anglii, Rumunii i innych krajów.

W czasie kazania o. Slavko Soldo OFM w ciepłych słowach pożegnał tego wielkiego człowieka Kościoła chorwackiego. Po Mszy św. o. Ivan Landeka OFM przeczytał kondolencje, które przesłali: biskup Mostaru Radko Perić, emerytowany arcybiskup splitsko- makarski Frane Franić, o. Bernardyn Škunca, OFM – prowincjał franciszkański z Zadaru, o. Mirko Kemeveš ‘ prowincjał kapucynów chorwackich i wielu innych. Po Mszy św. mowy pożegnalne wygłosili: w imieniu Teologii franciszkańskiej i prowincji Bośni Srebrenej – o. dr Slavko Topić OFM, profesor Teologii franciszkańskiej w Sarajewie, w imieniu Towarzystwa Chorwackich Biblistów o. dr Ivan Dugandzić OFM, profesor Katolickiego Uniwersytetu Teologicznego w Zagrzebiu, w imieniu studentów o. Ljudevita o. dr Tomislav Pervan OFM, który mówił o pracy naukowej i profilu duchowym o. Ljudevita Rupčicia s. Janja Boras przedstawicielka klasztoru sióstr franciszkanek w Medziugorju oraz w imieniu parafii medziugorskiej i pielgrzymów o. Branko Radoš OFM. Na cmentarzu mowę pożegnalną wygłosił o. Branimir Musa OFM.

Wszyscy, którzy mieli szczęście poznać o. Ljudevita albo żyć w jego towarzystwie, wiedzą że utraciliśmy wielkiego i mądrego nauczyciela, człowieka ciepłego i czułego na potrzeby bliźnich, oddanego przyjaciela. Ponieważ nadzieja wypełniona jest nieśmiertelnością, wierzymy że za jego wstawiennictwem w Niebie wszystko, czego nas nauczył, jeszcze obficiej zaowocuje.

Pośród licznych wiernych, którzy w rocznicę objawień Matki Bożej przyszli pieszo do Medziugorja było również wielu młodych ludzi, a wśród nich dwie grupy pielgrzymów z Zagrzebia. Nikola Horvat i Goran Ivancić opowiedzieli o swoich przeżyciach słuchaczom radia „Mir Medziugorje”. Swoją dwunastodniową pielgrzymkę, w czasie której przeszli 500 km, ofiarowali w intencjach Matki Bożej.

JE Gerard Ndlov, emerytowany biskup diecezji Umzimklu w RPA, przebywał w Medziugorju przez pierwsze dwa tygodnie lipca. Uczestniczył również w VIII Międzynarodowych Rekolekcjach dla Księży. Oto co nam powiedział:

„Jakiś czas temu ktoś mi powiedział, że Matka Boża w Medziugorju objawia się codziennie. Wywołało to we mnie ciekawość i zapragnąłem przyjechać i zobaczyć to miejsce. Rozmawiałem o tym z kilkoma osobami. Niektóre, tak jak ja, były otwarte, a inni myśleli, że jest to żart, że jest to niemożliwe. Nadal chciałem przyjechać, ale nie miałem środków finansowych. W Johannesburgu jestem członkiem kilku niewielkich grup maryjnych, którym mówiłem o swoim pragnieniu. Pewnego dnia zadzwoniła do mnie nieznana kobieta i zaproponowała: „Chcielibyśmy, aby ksiądz biskup pojechał z nami na pielgrzymkę do Medziugorja.” Odpowiedziałem: „Oczywiście, czekałem na taką okazję!” Pobożność i wiara w Matkę Bożą w niektórych miejscach są bardzo słabe, albo w ogóle nie istnieją. Niektórzy uważają, że to niemożliwe, aby Matka Boża miała czas, aby objawiać się codziennie. Osobiście uważam, że jest to wielkie wyzwanie dla naszej wiary, jeśli wierzymy, że w ogólnym planie zbawienia nie ma rzeczy zaskakujących, że wszystko było, jest i że zawsze będzie w planie zbawienia. Osobiście nie mam problemu z tym, by wierzyć, że Matka Boża może się objawiać w Medziugorju i to codziennie. Mogłaby się objawiać nawet ciągle, bo przecież wiemy, że Ona ciągle i wszędzie jest z nami. Nie widzimy Jej, ale Bóg może sprawić, że będzie możliwe, by była widoczna. Dlatego wierzę, że może być widziana w Medziugorju każdego dnia. Uważam, że wezwanie medziugorskie pozostaje w zgodzie z nauką Kościoła i z wychowaniem teologicznym, które przyjęliśmy jako kapłani. Uważam, że prawdziwym wyzwaniem jest to, abyśmy wprowadzili w życie to czego się już nauczyliśmy. Dla mnie medziugorskie wezwanie zawiera się w następujących rzeczach: obudzić to co jest w naszym sercu i umyśle oraz pomyśleć o swoim życiu. Wielkie wrażenie zrobił na mnie duch modlitwy i panująca tutaj pobożność. Uczestniczyłem w rekolekcjach dla księży i wzruszyło mnie braterstwo, duch braterstwa, który panuje pomiędzy księżmi przyjeżdżającymi z różnych krajów. Pełen powagi i dokładności, pełen modlitwy i czuwania. Widać było, że księża są głodni wiedzy. Wykładowcy byli fantastyczni. Wszystkim, którzy będą mnie pytać o Medziugorje odpowiem krótko: „Pojedź i doświadcz tego sam!” To wszystko!”.

W dniach od 30 czerwca do 5 lipca odbyły się VIII Międzynarodowe Rekolekcje dla Kapłanów. W rekolekcjach udział wzięło 340 kapłanów z 32 krajów i 16 grup językowych. Na temat: „Kapłan sługa Eucharystii” wykładał o. prof. dr Tomislav Ivančić OFM.

W ciągu sześciu dni księża wspólnie rozważali, rozmawiali, razem modlili się, celebrowali Eucharystię w jedności z ludem Bożym. Ponieważ kapłani są tutaj w szkole Maryi podczas rekolekcji odwiedzili miejsca, które Matka Boża w szczególny sposób wybrała na modlitwę: Górę Objawień i Križevac. W ostatnim dniu rekolekcji modlili się nad grobem o. Slavka Barbarcia, który był pomysłodawcą rekolekcji kapłańskich prowadzonych od 1996r. Rekolekcje zakończyło odśpiewanie hymnu wdzięczności Panu: „Te Deum”. Z roku na rok coraz większa liczba kapłanów decyduje się, by rekolekcje odbyć właśnie w Medziugorju pod płaszczem Matki, Królowej Pokoju. Jak bardzo owocne były te rekolekcje wskazuje duża liczba uczestników, jak również wstrząsające świadectwo dane pod koniec rekolekcji.

W lipcu trzykrotnie odbyły się rekolekcje postu i modlitwy dla pielgrzymów z Polski, Francji i Chorwacji. W domu modlitwy Domus Pacis przebywała również grupa księży, uczestniczących w rekolekcjach dla kapłanów. Wszyscy zainteresowani rekolekcjami postu i modlitwy powinni się zwrócić do o. Ljubo Kurtovicia, Župni Ured Medjugorje, Gospin Trg 1, 88 266 Medjugorje, Bośnia i Hercegowina (fax: 00 387 36 651 444).