Bulletin 177

MEDZIUGORJE, 26. sierpień 2002 r.

  CHRZEŚCIJAŃSKIE WYZWANIE KRZYŻA

            Gdy parafianie z Medziugorja w 1933r. złożyli śluby i wybudowali w 1934r. krzyż na wzgórzu, które później z tego względu nazwano Kriżevac, nie przypuszczali, że to miejsce może się stać terenem gromadzenia się pielgrzymów z całego świata. Na to wzgórze wspinamy się rozważając mękę i śmierć Jezusa Chrystusa, a wierni utożsamiają przy kolejnych stacjach własny ból i cierpienie, swój krzyż z krzyżem Chrystusa. Tu osoba wierząca odczuwa bliskość Bożej miłości i Jego interwencji w naszym życiu. Bóg bierze na siebie sromotę krzyża i z miłością umiera dla naszego ponownego narodzenia.

            Mówienie dziś o chrześcijaństwie, o naśladowaniu Jezusa bez akceptowania krzyża jest niezrozumiałe. Krzyż staje przed nami jako wybór i rzeczywistość przynależności do chrześcijaństwa. Jezus mówi wyraźnie do swoich uczniów: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16,24). To oferuje nam Jezus. Ofiarowuje nam to, co dał mu Ojciec Niebieski, który jest również naszym Ojcem. Jezus popycha nas naprzód wraz z ciężarem krzyża. Nie należy się bać, bo krzyż to nie przekleństwo. Krzyż jest błogosławieństwem i rzeczywistością uczniów Jezusa. Nie jesteśmy na tej drodze ani samotni, ani porzuceni. Bóg wie jakie są nasze siły i możliwości i dlatego powtarza nam że Jego jarzmo jest słodkie, a brzemię lekkie.

            Analizując Medziugorje w kontekście krzyża dochodzimy do wniosku, że krzyż stał się centrum Medziugorja, ale równocześnie, że Medziugorje jest nowym krzyżem. Matka Boża w Medziugorju nie oferuje nam niczego atrakcyjnego czy nowego patrząc na Jej przesłania z ziemskiego punktu widzenia. Matka Boża jako wysłanniczka od Boga przez cały czas wzywa nas abyśmy przyszli do Chrystusa. A wiemy, co oferuje nam Chrystus – krzyż, wyrzeczenie, śmierć z miłości dla innych. Nie dziwi więc, że właśnie w szkole Matki Bożej w Medziugorju krzyż staje się lekkim brzemieniem i akceptowalnym wyborem. W Medziugorju ludzie porzucają uzależnienia, które są cierpieniem bez sensu i poprzez sakramenty oczyszczają duszę oraz wybierają krzyż, który dla chrześcijan jest drzewem życia nadającym sens ziemskiemu istnieniu.

o. Mario Knezović OFM

W I A D O M O Ś C I

LICZBA KOMUNII ŚW. I KONCELEBRANSÓW

W lipcu w parafii Medziugorje rozdano 85 000 komunii św., a Msze św. koncelebrowane były przez 4436 kapłanów z kraju i z zagranicy. W tym miesiącu w Medziugorju przebywały grupy pielgrzymkowe z: Włoch, Słowacji, Austrii, Polski, Czech, Meksyku, Libanu, Belgii, USA, RPA, Anglii, Niemiec, Madagaskaru, Indonezji, Egiptu, Łotwy, Korei, Japonii, Jugosławii, Rumunii, Portugalii, Hondurasu, Słowenii, Irlandii, Francji, Węgier, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny.

PRZEŻYCIA BISKUPÓW Z PERU

Zgodnie z informacją zamieszczoną w 176 numerze Biuletynu od 4 do 6 lipca z prywatną wizytą w Medziugorju przebywali J.E. Gerard Anton Žerdin, OFM, misjonarz i biskup koadiutor w San Ramon, członek prowincji franciszkańskiej św. Cyryla i Metodego w Zagrzebiu i J.E. Julio Ojeda Pascual, OFM, biskup San Ramon z Peru.

          J.E. Julio Ojeda Pascual powiedział:

„Jestem szczęśliwy i wzruszony, że mogłem przybyć również do tego kraju. Po raz pierwszy o objawieniach Matki Bożej dowiedziałem się dzięki gazecie, którą dał mi o. Gerard a potem i inni kapłani franciszkańscy, pracujący w Peru. Dla mnie było to coś niezwykłego, stąd mój początkowy sceptycyzm, ale widziałem nawrócenia i to zrobiło na mnie największe wrażenie. Przybyłem tu dzięki zagrzebskim franciszkanom, którzy zachęcili mnie do tej wizyty. Pojawiła się okazja, by przyjechać do Medziugorja, więc z niej skorzystałem. Widzę tylu ludzi, którzy tu przybywają i pragną zbliżyć się do Jezusa poprzez Maryję. Dziękujemy Bogu za to, że dał nam Maryję, którą czcimy jako Matkę Bożą i która zawsze prowadzi nas do Jezusa.

Przyroda jest tu bardzo piękna, roślinność i kamieniste wzgórza, stanowią bodziec dla przeżyć duchowych. Jest to obraz człowieka grzesznego, twardego jak kamień, ale z którego ma wyrosnąć roślina z pomocą łaski Bożej. Wierzę w łaskę modlitwy na duchowej drodze człowieka do Boga. To pielgrzymowanie może wyprosić tę łaskę – aby było więcej pracowników przy Bożych żniwach – Żniwo jest wielkie, a robotników mało. Do wielu miejsc niektórzy ludzie udają się motywowani wiarą, a inni ciekawością. Tutaj zamiast zaspokoić swoją ciekawość znajdują coś innego. Znajdują przykład. Jest tu wiele nawróceń, które mogą zaowocować powołaniami do życia duchowego: kapłańskiego, zakonnego, aktywnego świeckiego…

Po powrocie do domu opowiem o tym co widziałem i przeżyłem, aby ludzie przybywali tu z rzeczywistymi zamiarami odbycia pielgrzymki. W Medziugorju panuje atmosfera pielgrzymkowa, porządek i modlitwa. Nie widzę tu nic negatywnego. Wynoszę pozytywne wrażenia. Widziałem ludzi, którzy modlą się w wielkim skupieniu, a otoczenie jest sprzyjające.

Niech Matka Boża zawsze będzie z nami i to nie tylko w wyjątkowych dniach pielgrzymki. Bądźmy wierni w swoim życiu codziennym wobec tego do czego prowadzi nas Matka Boża.”

J.E.. Gerard Anton Žerdin stwierdził:

„O medziugorskich wydarzeniach czytaliśmy w gazetach, odwiedzali nas ludzie, którzy pokazywali nam materiały dotyczące zachodzących tu wydarzeń i szczególnie wzruszyło nas pragnienie ludzi, którzy aby przybliżyć się do Boga chcą wykorzystać wszelką okazję. Zobaczyli, że drzwi do Boga są otwarte, zbliżyli się i szukają łaski, chcą przemienić swe życie. To jest wielka wartość. Tego pragniemy: poprzez sakramenty być coraz to bliżsi Bogu, przeobrazić się, zmienić się na lepsze, być bardziej chrześcijańscy. Przybyliśmy, żeby zobaczyć, ale przede wszystkim aby przeżyć. Wczoraj byliśmy na Mszy św., a dziś na wzgórzu rozważaliśmy nasze powołanie, naszą pracę misyjną, prosiliśmy Boga i Matkę Bożą, aby posłali nam misjonarzy, robotników, których potrzebujemy, aby Słowo Boże mogło dotrzeć aż na krańce świata. Z Peru nie jest łatwo tu dotrzeć, ludzie mają zbyt małe środki na takie podróże. W Peru mamy swoje centra pielgrzymkowe, szczególnie te znaczone przez krzyże. Znane jest nabożeństwo do Jezusa Ukrzyżowanego, na obrazku z Maryją obecna jest również Trójca Przenajświętsza. Ten obrazek służy nam do katechezy. Ludzie przygotowują wielkie procesje, które służą nam pomocą w głoszeniu Słowa Bożego. Zachęcają do sakramentu pojednania i nawrócenia. Mieszkańcy Peru są do tej formy przywiązani i łączą się z nią popularne zwyczaje folklorystyczne. Tu nie ma atrakcji turystycznych. Ludzie poprzez pielgrzymkę, poprzez modlitwę chcą przybliżyć się do Boga. Przykład innych jest motywacją do nawrócenia.”

OBCHODY ŚWIĘTA ŚW. JAKUBA

            25 lipca uroczyście obchodzono święto św. Jakuba – patrona parafii Medziugorje. Uroczystość rozpoczęło odśpiewanie litanii do Wszystkich Świętych. Odbyła się procesja z figurą świętego, którą w tym roku nieśli parafianie z rejonu Podbrdo. Po tradycyjnej procesji z kościoła parafialnego w kierunku parku uroczystą Mszę św. odprawił o. Mate Dragiciević OFM, proboszcz parafii Czerin, pochodzący z parafii Medziugorje. Do parafian i ich rodzin, przybywających licznie na uroczystości odpustowe przyłączyło się wielu pielgrzymów, bo i oni oddają cześć św. Jakubowi – patronowi wszystkich pielgrzymów. Przypomnijmy, że parafia Medziugorje została założona w 1892 r . i już wtedy parafianie zdecydowali się obrać za swego patrona św. Jakuba.

XIII MIĘDZYNARODOWE MODLITEWNE SPOTKANIE MŁODZIEŻY

            Tradycyjne już XIII Międzynarodowe Spotkanie Młodzieży odbyło się w dniach od 31 lipca do 6 sierpnia 2001 r., uczestniczyło w nim około 7 000 młodych ludzi z trzydziestu krajów świata, w tym około 250 księży, którzy towarzyszyli grupom młodzieży. Tematem tegorocznego spotkania było: „Z Maryją dawać świadectwo radości i pokoju”. Podczas modlitw wieczornych do młodzieży przyłączała się spora grupa wiernych, tak że uczestniczyło w nich blisko 15 000 ludzi.

            Wykładowcy, oraz osoby dające świadectwa wezwali młodzież, by z Maryją wzrastała w mądrości i miłości zgodnie z wezwaniem Jana Pawła II i aby dzięki swej inteligencji i uczuciom stała się fundamentem dla przyszłości człowieka.

            Spotkanie było wyjątkowym przeżyciem religijnym dla młodzieży, dlatego już teraz zapraszamy do Medziugorja na przyszłoroczne spotkanie, by odnowić wierność wobec Boga, Kościoła i Papieża.

            Spotkanie tłumaczone było symultanicznie na 16 języków.

ŚWIĘTO WNIEBOWZIĘCIA NMP

            Na obchody święta Wniebowzięcia NMP do Medziugorja przybyło kilka tysięcy wiernych z kraju i z zagranicy. Przed południem Msze św. odprawiane były w kilkunastu językach, a uroczystej wieczornej koncelebrowanej przez 60 kapłanów Mszy św. przewodniczył o. Stojan Zrno OFM – misjonarz z Kongo. Również w tym roku wielu chorwackich pielgrzymów przebyło boso nawet po kilkadziesiąt kilometrów. Przez całą noc docierali do Medziugorja.

REKOLEKCJE W „DOMUS PACIS”

W domu modlitwy «Domus Pacis» na początku lipca zorganizowano kurs modlitwy kontemplacyjnej dla 22 sióstr franciszkanek z Dubrownika. Rekolekcje prowadzili s. Franka Bagarić i o. Mladen Herceg OFM.

W tym samym domu pod koniec lipca obyły się rekolekcje postu i modlitwy dla grupy pielgrzymów chorwackich i słoweńskich. 43 osoby spędziły sześć dni na modlitwie, poście i milczeniu pragnąc pogłębić wiarę i oddanie Panu. Rekolekcje prowadzili s. Ljilja Pehar i o. Ljubo Kurtović OFM.

Wszyscy zainteresowani uczestniczeniem w następnych rekolekcjach postu i modlitwy powinni zwrócić się do o. Ljubo Kurtovicia, Župni ured Međugorje, Gospin trg 1, 88266 Medziugorje, Bośnia i Hercegowina (fax: 00 387 36 651 444).

KSIĄŻKA MEDZIUGORJE W KOŚCIELE

            W minionym roku opublikowano książkę „Medziugorje w Kościele” w j. chorwackim. Wierni odwiedzający Medziugorje lub zamierzający je odwiedzić często zadają sobie pytanie: Czy Kościół oficjalnie jest za czy przeciw?” Książka ta jest próbą odpowiedzi na to pytanie. Zostały tu zebrane wypowiedzi dostojników kościelnych, którzy odwiedzili Medziugorje i przy tej okazji powiedzieli o swych przeżyciach, jak i tych, którzy opinię na temat wydarzeń medziugorskich wyrazili przy innej okazji. Komunikaty zamieszczone są w porządku hierarchicznym i chronologicznym. Jako materiał źródłowy, poza kilkoma wyjątkami, wykorzystane zostały materiały opublikowane jedynie w j. chorwackim.

„... Gdy mówi się o Kościele szczególną wagę ma opinia biskupów, gdyż oni są nauczycielami ludu Bożego w sprawach wiary i moralności.

W minionych dwudziestu latach przez Medziugorje odwiedziło kilkuset biskupów ze wszystkich krajów świata. Każdy z nich na podstawie własnych obserwacji i przeżyć, wyrobił sobie własną opinię na temat rzeczywistości, która znana jest pod nazwą Medziugorje. Pracownicy parafii Medziugorje rozmawiali z niektórymi z biskupów. Większość rozmów została zanotowana na taśmach magnetofonowych i na piśmie, a niektóre z rozmów opublikowano. W tej pracy zostały zebrane dotychczas opublikowane komunikaty zwierzchników Kościoła, tak że każdy czytelnik może sam wyrobić sobie własny osąd na temat tego, co oni mówią i myślą na temat Medziugorja. Należy jednak pamiętać, że są to prywatne opinie poszczególnych biskupów. Książka daje (w tej chwili jedyną możliwą) odpowiedź na pytanie, które tak często jest zadawane: „Co Kościół mówi o Medziugorju?” (fragmenty wstępu napisanego przez o. Leonarda Orecza OFM).”

Nie wyprzedzając oficjalnego stanowiska Kościoła katolickiego wszystkie inforamacje znajdujące się na kartach tej publikacji dają wystarczająco jasną odpowiedź na pytanie: czemu służy niniejsza książka?

W tym roku książka została wydana w j. angielskim i włoskim, wkrótce ukaże się tłumaczenie niemieckie i polskie. Książkę można nabyć w księgarni przy Kancelarii Parafialnej w Medziugorju.