Bulletin 190

„Drogie dzieci! Również dzisiaj wzywam was, abyście przybliżyli się do mojego serca. Jedynie tak zrozumiecie dar mojej obecności tu - pośród was. Dziatki, pragnę was prowadzić do serca mojego Syna Jezusa. Ale wy się opieracie i nie chcecie otworzyć waszych serc na modlitwę. Dziatki, ponownie wzywam was, nie bądźcie głusi, ale zrozumcie moje wezwanie, które służy waszemu zbawieniu. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

25. września 2003r.

Tak wiele organizacji kulturalnych, ekonomicznych i sportowych stara się zgromadzić ludzi wokół tej samej idei. Ze wszystkich sił przy wsparciu mediów i kosztownych reklam pragnie się zebrać ludzi mających różne uczucia, przekonania i orientacje w jedno stado. Ale pomimo trudów sukces nie jest tak wielki jak można by tego oczekiwać. Tak też prawie po wszystkich zawodach sportowych mamy „zawody” związane z niesprawiedliwością, złą oceną, oszustwem itp. Wiadomości z targów gospodarczych mówią nam o układach zawieranych bez respektowania reguł gry i szacunku dla partnera. Wszyscy za wszelką cenę chcą być towarem ekskluzywnym. Sprzedaż i profit spychają na bok wszystkie wartości wspólnego życia i szacunek wobec otaczających nas ludzi. Na pierwszy plan zawsze wysuwa się walka o pierwsze miejsce, najczęściej bez zwracania uwagi na środki, byleby tylko dojść do oznaczonego celu. Przepychanie, podkładanie nóg, brak szczerości i pragnienie mocy niszczą wszystkie początkowo pozytywne intencje o prawdziwej wspólnocie skupionej wokół tego samego celu.

Kiedy w takiej rzeczywistości umieścimy Medziugorje i ludzi, którzy w nim się gromadzą możemy bez wielkich starań zauważyć, że logika gromadzenia się w tym miejscu jest zupełnie inna. Ludzie zaproszeni przez Matkę Bożą gromadzą się bez motywów współzawodnictwa w sprawach ziemskich. Pielgrzymi Matki Bożej przyjeżdżający ze wszystkich stron świata nie walczą o pierwsze miejsce: współzawodniczą o to, kto umieści Jezusa na pierwszym miejscu w swoim życiu. Bliskość sakramentu spowiedzi zwraca uwagę, że w istocie muszą odsunąć wszystkie ziemskie przepychanki i współzawodnictwo
o przejściowe sukcesy. Msza św. jako centrum chrześcijańskiej modlitwy głosi chrześcijańską wspólnotę, w której wszyscy otrzymują najwyższe dowody uznania Nieba. Tu biegnie się po wieczny wieniec chwały. Ludzie w poczuciu swej maluczkości przed Bożą wszechmocą starają się zyskać Jego obecność zbliżając się do Niego na Križevcu i na Górze Objawień. Ludzie współzawodniczą w przebaczaniu, modlitwie, czystości serca, przyjmowaniu życia z miłością… Tu nie ma gierek, które spychają innych na bok w anonimowość. Tu ludzie wyciągają do siebie rękę podnosząc tych, którym trochę brakuje, aby dojść do celu. Tutaj trwa ciągła sztafeta, gdzie ważna jest współpraca w dotarciu do celu. Wszystkie podziały i różnorodności znikają dzięki mocy Ducha Świętego. Właśnie w Medziugorju realizuje się wezwanie Chrystusa, abyśmy byli jednym (J 17, 22).

Chrześcijanie nie mogą ulec pokusie myślenia, że mogą dojść sami do Jezusa, biegnąc przez życie sami dla siebie i w kierunku własnego celu. Jesteśmy wezwani, aby troszczyć się o innych. Jako bracia jesteśmy wezwani, aby być jednością i być Kościołem. Jezus przyszedł na świat, aby nas zjednoczyć w miłości i zbawić. Szatan chce wszystko rozbić, rozdzielić i narzucić wyścig za przemijającym skarbem. Dlatego współzawodniczmy duchowo. Niech nasze życie będzie duchową olimpiadą w czasie, której nie będziemy wyprzedzać innych ani zwyciężać. Duchowa olimpiada wymaga, abyśmy zwyciężyli siebie, zostawili innym pierwsze miejsce, innym zapewnili zwycięski tron zbawienia w wieczności.

Dopiero wtedy zasłużymy na medal – nieprzemijający wieniec chwały. I tylko w ten sposób ogień olimpijski będzie ciągle płonął!

W sierpniu w parafii Medziugorje rozdano 218 000 Komunii św., a Msze św. były koncelebrowane przez 4 609 księży z kraju i z zagranicy. W sierpniu w Medziugorju przebywały grupy pielgrzymów z: Niemiec, USA, Włoch, Irlandii, Austrii, Holandii, Węgier, Portugalii, Wielkiej Brytanii, Jugosławii, Szwajcarii, Libanu, Belgii, Czech, Słowacji, Polski, Rumunii, Hiszpanii, Francji, RPA, Indonezji, Meksyku, Korei, Rosji, Ukrainy, Litwy, Łotwy, Kanady, Hondurasu, Chin, Słowenii, Malty, Izraela, Egiptu, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny.

Duży medziugorski chór parafialny „Królowa Pokoju” pod kierownictwem s. Slavicy Kożul również w tym roku odbył tournee po Włoszech od 28 sierpnia do 1 września Chór uczestniczył w spotkaniach modlitewnych w parafiach Mondovi i Lavezzola w prowincji Rawenna. Modlitwę różańcową i Mszę św. oraz adorację prowadził ks. Pietro Zorza, a w modlitwie uczestniczyło wielu wiernych oraz pielgrzymów medziugorskich. W czasie spotkań o swoich doświadczeniach zgromadzonym wiernym mówił Jakov Czolo.

Była to druga wizyta chóru „Królowej Pokoju” we Włoszech, a wierzymy, że takie spotkania i modlitwy wspólnoty w Panu będą dalej kontynuowane.

W czasie podróży chór odwiedził kilka włoskich miast pragnąc poznać piękno natury i kulturę kraju, z którego przyjeżdża wielu pielgrzymów, którzy stali się częścią naszej parafii. Takie spotkania umożliwiają poznanie kultury i mentalności ludzi, przyjeżdżających do nas, lepsze zrozumienie ich potrzeb, a członków chóru jednoczą i pomagają dalej służyć Panu przez śpiew, bo kto śpiewa ten dwa razy się modli.

Pan Roberto Ponzo zapewnił zakwaterowanie członkom chóru parafialnego, za co jesteśmy mu wdzięczni.

Korzystamy z okazji, aby podziękować chórowi parafialnemu, Jakovowi Czolo i księdzu Pietro Zorzie, którzy chętnie pomagają w organizowaniu tych spotkań na zaproszenie wiernych i przyjaciół Medziugorja, ponieważ wielu ludzi nie może pielgrzymować, a w ten sposób mogą odczuć Bożą bliskość za wstawiennictwem Matki Bożej.

Na początku września 2003 r. z prywatną wizytą w Medziugorju przebywał
J . E Hermann Raich, biskup Wabaga – Papua Nowa Gwinea.

J. E Raich, Austriak pochodzący z Tyrolu jest biskupem już od dwudziestu lat.
W 1964 r. jako młody ksiądz udał się na misję do Papui Nowej Gwinei. Został posłany na terytorium, na którym wtedy jeszcze nie było chrześcijan. Zaczynając od zera dzięki wytrwałej pracy założył misję. Szesnaście lat później został mianowany wikariuszem biskupa, a gdy teren ten stał się diecezją został mianowany biskupem. W diecezji Wabag mieszka około 300 000 mieszkańców, z których 30% to katolicy.

„Ludzie w mojej diecezji niewiele wiedzą o Medziugorju. Lourdes i Fatima są o wiele bardziej znane, ale wieści o Medziugorju powoli docierają również do nas. Gdy przyjeżdżałem na wakacje do Europy ludzie pytali mnie o moją opinię na temat Medziugorja. Dlatego chciałem przyjechać osobiście i zobaczyć to miejsce. To jest mój drugi pobyt w Medziugorju. Byłem tutaj przed dwoma laty. Obiecałem, że wrócę i miło mi, że się to udało zrealizować!

W Medziugorju człowiek wnika w atmosferę ciszy i modlitwy, co jest bardzo pozytywne. Ludzie się modlą, spowiadają, ofiara eucharystyczna jest piękna i żywa, a tak nie jest wszędzie. Powiedziałbym: patrzcie na owoce. Jakie są owoce, takie jest drzewo. Owoce, które widzę i przeżywam i o których słucham są tak pozytywne i tak przekonujące, że jestem osobiście przekonany, że Matka Boża jest tutaj, że się objawia. Wizjonerzy są wiarygodni, nawet się dziwię, jak to wszystko wytrzymali przez tak długi okres. Zachwyciła mnie tutejsza atmosfera. Pewnego razu w Wiedniu miałem okazję rozmawiać z wizjonerką Mariją. Bardzo dobrze się rozumieliśmy. Powiedziałem jej, że w Nowej Gwinei powoli zapoznajemy się z orędziami Matki Bożej i że chcemy według nich postępować, nimi żyć.

Dałbym jedną, ogólną radę: aby być otwartym na to, co mówią orędzia i na to, co mówi Pismo Święte. Orędzia są w pełni oparte na Piśmie Świętym i nie mówią nic nowego. Ciągle podkreślają, abyśmy robili to, co już jest napisane w Piśmie Świętym. Matka Boża częściej w orędziach mówiła o świętości: „Zdecydujcie się na świętość.” To nie jest takie łatwe, ale to jest to, do czego wzywa nas Chrystus. On mówi: „Bądźcie doskonali, tak jak doskonały jest wasz Ojciec Niebieski”. Apostoł Paweł mówi: „Wasze uświęcenie jest wolą Bożą”. Pragnienie świętości jest wezwaniem dla każdego z nas”.

J. E dr Ludwig Schwarz, biskup pomocniczy archidiecezji wiedeńskiej na początku września 2003r. przebywał z prywatną wizytą w Medziugorju. J E Schwarz, salezjanin od dwóch lat jest biskupem pomocniczym. Dwadzieścia lat spędził w Rzymie, gdzie na jednym z uniwersytetów papieskich był docentem antycznej filologii i archeologii, rektorem i prowincjałem salezjanów.

„O Medziugorju usłyszałem wkrótce po rozpoczęciu się objawień, kiedy byłem w Rzymie. Jako księża często o tym rozmawialiśmy, a mieliśmy również młodych księży i studentów z Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, którzy przekazywali nam informacje o tych wydarzeniach. W sprawie Medziugorja istniały dwa przeciwstawne stanowiska: po jednej stronie byli ci, na których Medziugorje zrobiło wrażenie i byli nim zachwyceni, a z drugiej strony sceptycy i ci, którzy stali z boku.

Wielu Austriaków w czasie tych lat było w Medziugorju, wielu wypowiada się pozytywnie i z zachwytem, bo przeżyli osobistą przemianę. Na tym miejscu łaski Matki Bożej przeżyli głębokie doświadczenie Jezusa Chrystusa w sakramentach, szczególnie w spowiedzi i w Eucharystii. Zachwyciła ich atmosfera wolności. Mówią o pokoju, o zgodzie pomiędzy Bogiem i ludźmi, jak i pomiędzy ludźmi. Zgoda przynosi pokój, a jego najlepszym owocem jest radość. Wielu ludzi wraca z radością do domu. Oczywiście są również jednostki, które sceptycznie mówią o Medziugorju. Wielu też mówi, aby poczekać na osąd Kościoła.

Od pierwszej chwili zachwycili mnie zarówno tutejsi pielgrzymi, jak i atmosfera modlitwy, wewnętrznej radości i pokoju, która emanuje wszędzie. Myślę, że tak jak mówi Chrystus dobre drzewo może być rozpoznane po dobrych owocach.

Umierając na krzyżu Jezus Chrystus dał nam swoją Matkę. Maryja Matka Boża jest naszą Matką Niebieską, która nas kocha tak jak kochała swego, Boskiego Syna. Sobór Watykański II mówi, że Najświętsza Maryja Panna po wniebowzięciu pozostaje blisko swoich dzieci pomagając im i prowadząc. Dlatego istnieje możliwość objawień Matki Bożej. Wiemy, że Kościół zatwierdził objawienia w La Salette, w Lourdes i w Fatimie. Matka Boża jest wzorem Kościoła, Ona kocha ludzi, kocha swoje dzieci i prowadzi nas w kierunku zbawienia, w kierunku Jezusa Chrystusa: „Per Mariam ad Jesum”. Najważniejszymi tematami, które przekazała nam w Lourdes i w Fatimie a które znajdujemy w Medziugorju są: modlitwa, Eucharystia, pokuta, nawrócenie, sakrament pojednania, troska i modlitwa o pokój. Są to intencje, które znajdujemy również w Ewangelii i które Jezus położył nam na sercu.

Ogród św. Franciszka w Medziugorju również w tym roku stał się miejscem, w którym podczas II kolonii artystycznej „Medziugorje 2003” spotkali się artyści, tworzący dzieła na potrzeby budowy centrum rehabilitacyjnego „hippoterapii” w Matczynej wiosce.

W Medziugorju podczas kolonii artystycznej, która będzie organizowana każdego lata trzydziestu artystów z Bośni i Hercegowiny i Chorwacji w ostatnim tygodniu sierpnia malowało obrazy o tematyce sakralnej oraz krajobrazy medziugorskie. Wśród artystów byli znani malarze Vlado Pulić z Mostaru, Stjepan Perković z Viteza – artysta, który z powodu paraliżu rąk maluje stopami, Anto Mamuša z Novego Travnika, Jure Jovica z Ploče, Velimir Penović z Zagrzebia, Vladimir Mario Davidenko ze Splitu i inni.

Aukcja obrazów odbędzie się w grudniu w Medziugorju, a cały dochód zostanie przekazany na rozbudowę centrum rehabilitacyjnego.

W święto Podwyższenia Krzyża Pańskiego 14 września, które w Medziugorju obchodzone jest w pierwszą niedzielę po święcie Narodzenia NMP w sanktuarium Królowej Pokoju zgromadziło się około 50 000 pielgrzymów z kraju i z zagranicy. Tak, jak co roku pielgrzymi przybywali do Medziugorja już w nocy. Wielu z nich przeszło setki kilometrów, niektórzy pielgrzymowali boso.

Uroczystej Mszy św. w koncelebrze czterdziestu księży, jak i wieczornej Mszy św. przy ołtarzu polowym, przy koncelebrze sześćdziesięciu księży, przewodniczył prof. dr Tomislav Ivančić, profesor Katolickiego Uniwersytetu Teologicznego w Zagrzebiu i założyciel wspólnoty „Modlitwa i słowo”, Centrum Pomocy Duchowej i rekolektant w Chorwacji i za granicą.

Prof. Ivančić prowadził również trzydniowe rekolekcje dla parafian i pielgrzymów z okazji obchodów święta Podwyższenia Krzyża oraz siedemdziesiątej rocznicy rozpoczęcia budowy krzyża na Križevcu. Rekolekcje były tłumaczone na dziewięć języków.

Dla tych, którzy nie mogli pójść na Križevac w Kościele Parafialnym odbyła się Msza św., której przewodniczył o. Tomislav Pervan OFM.

Również w tym roku przez tydzień przed świętem krzyż na Križevcu był oświetlony, przypominając o swoim znaczeniu i przygotowując parafian i pielgrzymów do święta jako widoczny znak wiecznej światłości, która płynie z krzyża. Tak jak już powiedzieliśmy obchodzono również siedemdziesiątą rocznicę początku budowy krzyża na Križevacu, więc z tej okazji zarówno krzyż, jak i drogi do niego prowadzące zostały odnowione.

Z okazji siedemdziesiątej rocznicy Križevca Chorwacka Poczta w Mostarze wydała okolicznościowy znaczek pocztowy i kopertę. Znaczek pokazuje krzyż na wzgórzu Križevac, którego budowę rozpoczęto w 1933r. na pamiątkę tysiąc dziewięćsetnej rocznicy męki Chrystusowej.

IX Międzynarodowe Rekolekcje dla Kapłanów odbędą się w Medziugorju w dniach od 5 do 10 lipca 2004r. Tematem rekolekcji jest tożsamość kapłana.

ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI PO MSZY ŚW. O 12:00

Zgłoszenia można przesyłać poprzez e-mail: medjugorje-mir@medjugorje.hr, składać osobiście w Informacji sanktuarium albo pod numerem telefonu/faxu: 00387-36-651-988 (za Mariju Dugandžić).

Księży, którzy sami zapewniają sobie zakwaterowanie u rodzin prosimy, aby napisali imię i nazwisko oraz numer telefonu rodziny, u której zamówili kwaterę. Księży, którzy nie mają tu znajomych prosimy, aby nas o tym poinformować, a wtedy Parafia zapewni zakwaterowanie.

Należy zabrać ze sobą: celebret, albę, stułę i Pismo Święte oraz małe radio (wysoka częstotliwość FM) ze słuchawkami (tłumaczenie symultaniczne)

Wielu księży nie ma dostępu do Internetu i być może nie wiedzą o istnieniu rekolekcji w Medziugorju. Dlatego zwracamy się z serdeczną prośbą do organizatorów pielgrzymek, grup modlitewnych i centrów pokoju, aby opublikowały powyższą informację we wszystkich dostępnych środkach masowego przekazu, aby jak najwięcej księży mogło wziąć udział w rekolekcjach. Prosimy również Państwa, aby na ile jest to możliwe materialnie wspomóc księży, którzy pragną przyjechać, lecz nie mają środków materialnych na pokrycie kosztów podróży. Z góry dziękujemy, modląc się o błogosławieństwo Boże i Królowej Pokoju w Państwa pracy.

Prof. dr Tomislav Ivančić ur. 1938 r. w Davorze w Chorwacji. Po ukończeniu filozofii i teologii w 1966 r. przyjął święcenia kapłańskie w archidiecezji zagrzebskiej. Doktorat z teologii obronił na Uniwersytecie Papieskim Gregorianum w Rzymie. Następnie wrócił do Zagrzebia, gdzie został profesorem na Katolickim Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Zagrzebiu. Jest dziekanem katedry podstaw teologii, redaktorem czasopisma, współpracuje z wieloma czasopismami w kraju i za granicą oraz jest członkiem Stowarzyszenia Chorwackich Tłumaczy Literatury. Jego artykuły naukowe i fachowe były publikowane w czasopismach krajowych i zagranicznych, a liczne jego książki zostały przetłumaczone na kilka języków. Jest kanonikiem Najwyższej Kapituły, członkiem Rady Prezbiterów archidiecezji zagrzebskiej i Rady Nauki Religii Episkopatu. Od 1971 r. był duszpasterzem akademickim w Zagrzebiu, inicjatorem ruchu modlitewnego w Kościele chorwackim, założycielem towarzystwa religijnego „Zajednica Molitva i Riječ” (MiR) – wspólnota Modlitwa i Słowo. Prowadzi rekolekcje i spotkania ewangelizacyjne w Chorwacji i nie tylko. Przez ostatnich dziesięć lat kształci pracowników do pracy w centrum pomocy duchowej oraz do prowadzenia rekolekcji ewangelizacyjnych. Od 1988 r. jest dziekanem Katolickiego Wydziału Teologii na Uniwersytecie w Zagrzebiu.

Zakres jego pracy naukowej obejmuje: filozofię, teologię i literaturę. Szczególne miejsce zajmuje badanie wymiaru egzystencjalno-duchowego człowieka, w którym odkrywa sposób współczesnej ewangelizacji oraz konieczność rozwoju medycyny duchowej, która wraz z medycyną somatyczną i psychiczną jest nieodzowna w kompleksowym leczeniu człowieka, a szczególnie w leczeniu chorób ducha i uzależnień. W tym celu rozwinął metodę hagioterapii i w 1990 r. powołał Centrum Pomocy Duchowej w Zagrzebiu, któremu przewodniczy.

ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI PO MSZY ŚW. O 12:00