Życzenia Wielkanocne od proboszcza Medziugorja, o. Marinka Šakoty, OFM

data: 11.04.2020.

Życzenia Wielkanocne od proboszcza Medziugorja, o. Marinka Šakoty, OFM https://www.youtube.com/watch?v=OnYCZf6u6KE&t=4s

 

Drodzy Bracia i Siostry, Parafianie, Pielgrzymi, Drodzy Przyjaciele Medziugorja z całego świata, którzy otworzyliście się na Matkę Bożą i Jej wezwanie do pokoju i modlitwy, pozdrawiam wszystkich z całego serca i pragnę skierować do was kilka słów.

Wielki Post już za nami, nadchodzi Wielkanoc. To jest dla nas wszystkich zaproszenie do przeżycia Wielkanocy, która w tym roku jest wyjątkowa. To w czasie epidemii koronawirusa, kiedy pozostajemy bez Eucharystii, bez wspólnej modlitwy, bez sakramentu spowiedzi, właśnie ten czas, czas milczenia, czas, kiedy zagłębiamy się w sobie, jest chwilą, kiedy pozwalamy Panu, by nas przemieniał.

Jest to czas modlitwy, w którym Matka pragnie, abyśmy otwierali się na Boga, tak jak natura otwiera się na słońce, na ciepło słońca, abyśmy w modlitwie otwierali się na miłość Bożą, abyśmy  pozwolili Mu mówić do naszego serca, by promienie Jego miłości dotykały naszego jestestwa i aby wewnątrz dokonała się przemiana.  Matka Boża, droga Matka, pragnie, aby to się stało w nas i wzywa nas: Wróćcie do Jezusa, wróćcie!

Powróćcie do modlitwy i postu! Skierujcie wzrok na Boga, otwórzcie serce na Bożą miłość i uwolnijcie się od wszystkiego, co was odciąga od Boga, od modlitwy. Zostawcie to wszystko i wróćcie do Boga, tak jak syn marnotrawny.

Czas, w którym teraz jesteśmy, to czas, gdy syn marnotrawny odnajduje się, czas milczenia, czas, kiedy dochodzimy do siebie, kiedy medytujemy, myślimy, kiedy patrzymy, gdzie do tej pory popełnialiśmy błędy, gdzie oddalaliśmy się od Jezusa, gdzie oddalaliśmy się od modlitwy, od postu, od Słowa Bożego, od członków naszej rodziny, od prawdziwych wartości. Oto czas, w którym wracam, ponownie zwracam się do Pana i modlitwy. Drodzy przyjaciele, przykładem jest dla nas Maryja. Ona jest osobą, która otwiera się na Pana, która pozwala, by do Niej mówił. „Oto jestem, Panie, niech mi się stanie według słowa Twego.” To jest zgoda, to jest otwieranie serca i to się dzieje w milczeniu. Gdy anioł do Niej mówił, Maryja wnikała w swoje wnętrze, zagłębiała się w swoim sercu, trwała w milczeniu. Zachowywała wszystkie wydarzenia, rozważała je w swoim sercu, w sobie, w ciszy.

Drodzy Przyjaciele, możemy zrozumieć tę sytuację na dwa sposoby. Możemy to zrozumieć jako coś, co zostało nam narzucone i tak jest, bo nie chcieliśmy tego. Możemy narzekać, bo nie mamy możliwości uczestniczenia we Mszy św., adoracji, przystąpienia do sakramentu spowiedzi, nie mamy możliwości, by wyjść z domu... To przypomina sytuację, gdy Izraelici na pustyni, kiedy wyszli z Egiptu, mówili: „Nie mamy nic prócz tego mizernego pokarmu, prόcz manny, ktόra nam się uprzykrzyła. Nie mamy nic prócz tego.” Zatem i to co mamy jest niczym. Widzą tylko to, czego nie mają. Podobnie i my możemy skierować spojrzenie na to, czego nie mamy, czego nam brakuje, czego nie możemy.

Mamy też inną możliwość, aby ten czas, który jest nam narzucony przemienić w coś dobrego. Mamy możliwość, by wybrać i powiedzieć: „Chcę potraktować ten czas jako czas łaski, czas, który został mi dany na wewnętrzną przemianę, na otwieranie  serca  Panu, na czas, kiedy się uspokoję, zatrzymam, czas, który pomoże mi zwolnić i zobaczyć, że mam czas na modlitwę na Słowo Boże, dla rodziny ''.

Drodzy Przyjaciele, jest Wielkanoc! Naprawdę przeżyjmy to Święto jak prawdziwe Zmartwychwstanie!

Zmartwychwstanie Jezusa odbyło się w ciszy, stało się, a nikt nie słyszał. My również trwamy w ciszy naszego pokoju i naszego domu. Jezus pragnie, aby Zmartwychwstanie stało się w nas tu i teraz, a tak się stanie jeśli wyjdziemy z grobu, w którym się być może znajdujemy, z grobu negatywnych myśli, z grobu negatywnych uczuć do niektórych ludzi i gdy zaczniemy życzyć innym dobrze.

Podobnie, gdy zdecydujemy się na przebaczenie, gdy zaczniemy modlić się o miłość do osoby, której nie kochamy, której nie tolerujemy, której nie lubimy, która nas skrzywdziła, kiedy zaczniemy modlić się o miłość w sercu za tę osobę, to jest wyjście z grobu.

Kiedy zdecydujemy się zobaczyć, to, co jest dobre, co jest nam dane, co jest wokół nas, aby zobaczyć stworzenia Boże w naturze, kiedy zdecydujemy się zobaczyć jak wiele zostało nam dane, to właśnie jest wyście z grobu. Zmartwychwstanie! Nowe życie!

Drodzy Przyjaciele, tego Wam życzę z całego serca!

Radosnych i błogosławionych Świąt Wielkanocnych!