MÓDLCIE SIĘ I POŚĆCIE

„Drogie dzieci! W okresie wielkopostnym przybliżacie się do czasu łaski. Wasze serce, niczym zorana ziemia, gotowe jest na przyjęcie plonu, który przyniesie dobro. Dziatki, macie wolność wyboru pomiędzy dobrem i złem. Dlatego wzywam was módlcie się i pośćcie. W waszych sercach posadźcie radość, a owoce radości, dla waszego dobra, wyrosną w waszych sercach. Inni to zobaczą i przyjmą dzięki waszemu życiu. Wyrzeknijcie się grzechu i wybierzcie życie wieczne. Jestem z wami i oręduję za wami przed moim Synem. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

Orędzie, 25 stycznia 2008 r.

W ostatnim orędziu Matka Boża zachęca nas, abyśmy w zbliżającym się okresie wielkopostnym, w czasie łaski przygotowali swoje serce. Maryja przede wszystkim wzywa nas do postu, modlitwy i aktów pokuty, które są wyznacznikiem Wielkiego Postu. W Starym Testamencie pokuta sprowadzała się do znaków zewnętrznych, podobnie i dziś wierni wyrzekają się pokarmów, alkoholu, cukierków, papierosów, a w mniejszym stopniu wyrzekają się przekleństw, obmowy i innych grzechów. Chrześcijański post i modlitwa są podstawą wspólnoty, bowiem cały Kościół jest wezwany do pokuty i modlitwy, zwłaszcza w okresie Adwentu i Wielkiego Postu. Wyrzeczenie się rzeczy materialnych jest jedynie jednym ze sposobów pokutowania za własne grzechy. Jest dowodem, że jesteśmy gotowi wyrzec się czegoś i podzielić z tymi, którzy żyją w ubóstwie.

Nasze przygotowania nie powinny pozostać jedynie w sferze znaków zewnętrznych. W Starym Testamencie prorocy widzieli to wyraźnie i napominani naród, że jedyną prawdziwą przemianą jest ta, która ma miejsce w sercu. Jeśli zmienimy serce odmieni się cały człowiek. Jedynie taka przemiana może doprowadzić nas do przyjaźni z Bogiem i przyjaźni z ludźmi. Jedynie tak nasze serce przyjmie plon, który przemieni się w dobro. Bóg stworzył nas jako wolnych ludzi i wezwani jesteśmy do codziennego podejmowania decyzji. Możemy wybrać dobro albo zło. Królowa Pokoju wzywa nas byśmy wyrzekli się grzechu i wybrali życie wieczne. Jest to jedyny dobry wybór. Każda droga, jeśli decydujemy się na dobro i stajemy po stronie synów i córek Bożych, wypełnia nasze życie radością. Żyjemy pełnią życia. Życie w grzechu jest wegetacją i cierpieniem, a życie w Bogu przynosi radość i pokój. Już tu na ziemi możemy zakosztować prawdziwej radości, jeżeli żyjemy zgodnie z przykazaniami Bożymi, a pełnię radości osiągnąć możemy w wieczności, kiedy Bóg otrze łzy z każdej twarzy. Wtedy „otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Ap 21, 4).

Jezus nasz wzór, przykład i nauczyciel życia duchowego, przed rozpoczęciem działalności publicznej poszedł na pustynię na czterdzieści dni, gdzie pościł i modlił się, by przygotować się do rozpoczęcia działalności publicznej. Tyle samo dni Mojżesz spędził na Synaju, tak i Eliasz na górze Horeb. W ciszy i samotności człowiek lepiej słyszy Boga, bo nic mu nie przeszkadza. Pójście na pustynię, odsunięcie się na bok, jeśli trzeba nawet na dłuższy czas, nie może być pretekstem do ucieczki od ludzi, obowiązków czy pracy, ale szczególnym czasem, w którym odnowimy się w bliskości Bożej, aby łatwiej można było żyć wśród ludzi i dawać im świadectwo o Dobrej Nowinie. Jezus jest Panem naszego życia i serca, On może nawet uczynić to, czego my nie jesteśmy w stanie dokonać.

Maryja Matka Kościoła i Matka Nasza oręduje za nami przed swoim Synem. Rolę orędowniczki przyjęła na siebie już w czasie swego życia na ziemi – na weselu w Kanie Galilejskiej – i kontynuuje ją do dnia dzisiejszego będąc w Niebie. Matka Boża przez swoje objawienia w Medziugorju pragnie nam pomóc jeszcze bardziej zjednoczyć się ze Zbawicielem i Odkupicielem. Jeśli odpowiemy na wezwanie Królowej Pokoju i poprzez post i modlitwę przygotujemy się na spotkanie z Jezusem będziemy mogli z czystym sercem i radosną duszą uczestniczyć w chwale zmartwychwstania.

o. Danko Perutina, OFM

Medziugorje, 26 stycznia 2008 r.