WZYWAM WAS DO NAWRÓCENIA

„Drogie dzieci! W tym czasie laski w ktorym Bog pozwolil mi byc z wami,ponownie wzywam was dzieci do nawrocenia.Pracujcie dla zbawienia swiata w szczegolny sposob dopoki jestem z wami.Bog jest milosierny i daje szczegolne laski,dlatego proscie o nie przez modlitwe.Jestem z wami i nie pozostawiam was samych. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

Orędzie, 25 maja 2008 r.

W wielu orędziach Matka Boża przypomina nam, że czas, w którym żyjemy jest czasem łaski. Miliony ludzi z całego świata w ciągu ostatnich 27 lat przyjeżdża do Medziugorja, gdzie Bóg niczym w uzdrowisku leczy dusze i serca. Matka Boża pokazuje nam drogę do uzdrowienia, a jest nią nawrócenie. W Biblii mamy sporo przykładów nawrócenia np.: nawrócenie syna marnotrawnego (Łk 15, 11-32), albo jeszcze bardziej wymowne nawrócenie św. Piotra (Dz 9, 1-18) i wiele innych. Każde nawrócenie ugruntowane jest na wydarzeniu tj. na spotkaniu z Bogiem Żywym. Szaweł był prześladowcą chrześcijan w Jerozolimie i całej Judei (Dz 8-9). Pewnego razu udał się do Damaszku, by pojmać chrześcijan. Przed wjazdem do miasta miało miejsce spotkanie z Jezusem, które Szaweł zapamięta na całe życie. Spotkanie to całkowicie go zmieniło i nawróciło. Szaweł, będący prześladowcą chrześcijan zostaje uczniem Jezusa, a imię Szaweł zmienia na Paweł. Coś podobnego przydarzyło się też i apostołom. Decydującą chwilą było pierwsze spotkanie z Jezusem, po którym pozostawiają wszystko i idą za Jezusem. Podobnie w przypadku świętych, a i nam może się przydarzyć, jeśli w czasie modlitwy poszukujemy woli Bożej w naszym życiu.

Matka Boża wzywa nas ponownie do nawrócenia, to znaczy do poprawy. Większość współczesnych chrześcijan nie spotkała Pana, a to spotkanie jest warunkiem nowego początku. Po takim spotkaniu wszystko się zmienia, życie staje się inne, lepsze. Musimy być świadomi, że po spotkaniu z Bogiem nie znikną krzyże, ale łatwiej jest je nieść. Ktoś, kto przeżył spotkanie z Bogiem Żywym staje się solą tej ziemi i światłością świata. Staje się kanałem, przez który Boża miłość i radość idzie na świat. Wszyscy jesteśmy wezwani by nieustannie nawracać się i zmieniać, idąc za Jezusem. Nawrócenie jest procesem, który trwa przez całe życie i nikt nigdy nie może powiedzieć, że jest w pełni nawrócony, bo zawsze jest coś, co możemy poprawić i to przede wszystkim u siebie, a nie u innych. Nawrócenie jest codzienną, wytrwałą drogą za Jezusem. Nawrócenie jest nieustannym zadaniem całego Kościoła i nie jest dziełem ludzkim tylko Bożym.

Bóg pomaga nam w drodze i daje nam potrzebne łaski jak mówi Matka Boża, ale łaskę tę trzeba wyprosić, trzeba pokazać dobrą wolę i miłość do Boga, który jest dobry i miłosierny jak napisano w Księdze Wyjścia w rozdziale 34: „Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący swą łaskę w tysiączne pokolenia...” (Wj 34, 6-7) Zanim zaczniemy się modlić powinniśmy odrzucić wszelką dwulicowość. Przed Bogiem nie możemy się zmieniać, kłamać, udawać, że jesteśmy lepsi. Musimy być tacy jakimi jesteśmy. Kłamać, grać, udawać możemy przed znajomymi, ale przed Bogiem musimy ściągnąć maski, bo Bóg zna nas lepiej aniżeli my sami. Droga modlitwy tak jak i droga nawrócenia nie jest drogą łatwą i krótką, ale bez wysiłku nie ma owoców. Poprzez modlitwę w sercu ludzkim ponownie rodzi się więź z Bogiem.

Matka Boża dodaje nam odwagi i nie zostawia nas samych w drodze. Maryja stoi przed nami jako przykład osoby modlącej się i współpracującej z Ojcowskim planem wcielenia Syna Bożego. I my możemy powiedzieć wraz z Maryją: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1, 38), a naszych modlitwach nie zapominajmy o potrzebujących, a zwłaszcza o ofiarach trzęsienia ziemi w Chinach.

o. Danko Perutina, OFM

Medziugorje, 26 maja 2008 r.