Bulletin 179

„Drogie dzieci! Również dzisiaj wzywam was do modlitwy. Dziatki, wierzcie, że dzięki prostej modlitwie można czynić cuda. Poprzez modlitwę otwieracie swoje serca Bogu i On czyni cuda w waszym życiu. Wasze serce, patrząc na owoce, wypełnia się radością i wdzięcznością do Boga za wszystko co czyni w waszym życiu, a poprzez was z życiu innych. Dziatki, módlcie się i wierzcie, Bóg daje wam łaski, a wy ich nie widzicie. Módlcie się, a je zobaczycie. Niech wasz dzień wypełniony będzie modlitwą i dziękczynieniem za wszystko co Bóg wam daje. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

25. pażdziernika 2002 r.

W ciągu ostatnich dni, jak sądzę wszyscy odwiedziliśmy groby swoich najbliższych. Udaliśmy się do miejsc, gdzie pochowani są nasi zmarli. Przywołaliśmy wspomnienia o tych, którzy spoczywają pod płytami nagrobkowymi. Groby są miejscami, gdzie najbardziej uwidacznia się kruchość ludzkiej egzystencji. Tam odczuwamy bezpośrednio zależność od naszego Zbawiciela. Cmentarz jest miejscem, gdzie nawet osoba niewierząca skłonna jest do modlitwy. Cmentarze to miejsca, w których grzesznik uderza się w piersi i prosi o przebaczenie. Rzeczywistość grobu jest wezwaniem dla każdego człowieka do nawrócenia i wiary w Ewangelię. Wizyta na cmentarzu skłania nas, aby pomimo śmiertelności zwyciężyło w nas życie, któremu nie ma końca, a które daje Jezus Chrystus. Groby szepczą do nas opowiadając o tym, abyśmy nie ominęli Nieba wieczności. Cmentarz jest miejscem wielkich przesłań, dialogu pomiędzy Niebem i Ziemią, pomiędzy wiecznym i przemijającym, tym, co dziś i tym, co jutro. Jest to także rozmowa pomiędzy tymi, którzy oddali życie za naszą wolność i nami, którzy korzystamy z owoców uświęconych ich krwią.

Stanie przy grobie bez nadziei na wieczność i powtórne życie przez Jezusa Chrystusa byłoby gorzką męką, rozpaczą, beznadzieją, błędem i obciążeniem. Ale stanie przy grobie z chrześcijańskim przekonaniem o nieprzemijalności dzięki zmartwychwstaniu Jezusa budzi nadzieję, przywraca światło i kieruje myśli na ponowne spotkanie w domu Ojca Niebieskiego, gdzie zniknie każda łza z zapłakanych twarzy.

Historia ludzkości do przyjścia Jezusa była królowaniem śmierci. Chrystus zmienia tę rzeczywistość w królowanie życia. On przez swoją śmierć zwyciężył śmierć i dlatego mógł powiedzieć po zmartwychwstaniu: „Dlaczego szukacie żywego pomiędzy umarłymi!” Ludzie oczywiście nadal umierają, lecz umierają z Chrystusem, aby żyć z Nim wiecznie. Po tym jak Jezus odsunął kamień grobowy chrześcijańskie cmentarze nie są już miastami umarłych, miejscem śmierci i bólu, lecz polami, na których Bóg posiał ziarno pszeniczne, z którego, gdy ustaną wiatry i skończy się zima, wykiełkuje nowe życie. Tę prawdę pięknie opisał poeta Mak Dizdar: „Śmierć nie jest końcem. Gdyż śmierci w istocie nie ma. Nie ma końca. Śmiercią jest jedynie oświetloną drogą wznoszącą z gniazda do gwiazd.” Jeżeli tą ścieżką przeszedł sam Bóg czegóż my się boimy; jeżeli Matce Bożej miecz boleści przebił serce ze smutku za synem, dlaczego i my nie mielibyśmy oblewać łzami ścieżek swoich najbliższych, którzy nas – jak uczy nas wiara – opuścili tylko na pewien czas.

W I A D O M O Ś C I

We wrześniu w parafii Medziugorje rozdano 170 000 Komunii św., a Msze św. koncelebrowane były przez 3 364 kapłanów z kraju i zagranicy. We wrześniu w Medziugorju przebywały grupy pielgrzymów z: Anglii, Włoch, Austrii, Niemiec, Francji, Polski, Korei, USA, Jugosławii, Holandii, Słowenii, Rumunii, Libanu, Węgier, Czech, Irlandii, Ukrainy, Hiszpanii, Słowacji, Malty, Szkocji, Rosji, Belgii, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny.

Pod koniec września w Medziugorju na znak wdzięczności za dwadzieścia pięć lat kapłaństwa przebywał JE Ricardo Guerra, wikariusz prawny archidiecezji Walencja w Wenezueli.

Trzytygodniowa pielgrzymka maryjna, na którą udał się z grupą szesnastu wiernych, obejmowała Fatimę, Santiago de Compstella, Lourdes, Medziugorje, Mediolan, Rzym i Paryż.

JE Guerra był już w Medziugorju. Przeżycia stąd wyniesione były dla niego motywacją do założenia grupy modlitewnej dla młodzieży, która pragnie żyć orędziami Królowej Pokoju. Na pytanie, dlaczego ponownie przyjechał do Medziugorja i co wiernych przyciąga do tego miejsca, JE Guerra powiedział:

„Zakochałem się w Medziugorju. Głos Matki, pełen delikatności brzmi w orędziach Matki Bożej prowadząc wiernych w kierunku modlitwy i w kierunku Chrystusa. Matka Boża zwraca się do nas „dziatki”, a to słowo dotyka głębi serca każdego człowieka. Biskupi w Wenezueli zachowują rezerwę wobec objawień medziugorskich, lecz wierni czują, że to wezwanie jest wiarygodne i odpowiadają na nie.”

NA ROWERZE Z MEDZIUGORJA DO LOURDES

Mate Vodanović z Makarskiej, 30 września wyruszył na rowerze z Medziugorja do Lourdes. Mate chce swą trasą połączyć sanktuarium Królowej Pokoju w Medziugorju z sanktuarium Matki Bożej w Lourdes. Potrzebuje na to dwadzieścia trzy dni. Codziennie Mate będzie przejeżdżał średnio 100 km. Polecamy go waszym modlitwom.

WIZYTA ARCYBISKUPA Z FIJI

JE George Pearce, emerytowany arcybiskup wysp Fiji, przebywał na prywatnej pielgrzymce w Medziugorju na przełomie września i października. Odwiedził Medziugorje wraz z grupą pielgrzymów amerykańskich. JE Pearce mieszka teraz i służy archidiecezji Providence, Rhode Island USA.

Jego przeżycia wyniesione z pielgrzymki opiszemy w następnym numerze Biuletynu.

TRANSITUS

W wigilię święta św. Franciszka, 3 października rodzina franciszkańska na całym świecie obchodzi Transitus – przejście z tego świata do wieczności swojego założyciela, św. Franciszka z Asyżu. W Medziugorju obrzędu tego dokonano bezpośrednio po wieczornej Mszy św. uczestniczyli w nim franciszkanie medziugorscy, siostry franciszkanki, członkowie młodzieży franciszkańskiej i trzeci zakon franciszkański oraz JE John Ward, franciszkański kapucyn, emerytowany arcybiskup Cardiff w Walii (Wielka Brytania).

W czasie obrządku franciszkanie i wierni przypominają sobie ostatnie chwile ziemskiego życia św. Franciszka, który umiłował Boga i wszystkie stworzenia, a nawet śmierć nazwał swoją siostrą i podziękował jej, że prowadzi go do Stwórcy.

Obrządek śmierci św. Franciszka prowadził proboszcz medziugorski, o. Branko Radosz OFM.

RADIO „MIR” MEDZIUGORJE OTRZYMAŁO DŁUGOTERMINOWĄ KONCESJĘ NA EMITOWANIE PROGRAMU

Radio „Mir” Medziugorje otrzymało długoterminową koncesję na emitowanie programu w kolejnych regionach Bośni i Hercegowiny i przez to poszerzyło krąg swoich słuchaczy. Dużo wysiłku i pracy w zdobycie koncesji włożyli wieloletni dyrektor Centrum Informacyjnego „Mir” Medziugorje, w którego ramach działa radio „Mir” Medziugorje, o. Miljenko Stojić OFM i dyrektor techniczny Nikica Dragoje.

Radio „Mir” Medziugorje zaczęło działać przed pięcioma laty. Program jest różnorodny, i każdego dnia lepszy pod względem treści i jakości. Obecny dyrektor Centrum Informacyjnego „Mir” Medziugorje i redaktor naczelny radia „Mir” Medziugorje, o. Mario Knezović OFM zapowiedział rozszerzenie programu od 1 stycznia 2003 roku. Radio „Mir” Medziugorje jest pierwszym radiem w BiH emitującym program na żywo przez Internet, pod adresem: www.medjugorje.hr

CZŁONKOWIE MIĘDZYNARODOWEGO STOWARZYSZENIA DZIENNIKARZY KATOLICKICH (UCIP) ODWIEDZILI MEDZIUGORJE

Siedemnastu dziennikarzy z USA, Kanady, Boliwii, Peru, Argentyny, Brazylii, Sudanu, Tanzanii, Indii, Pakistanu, Litwy, Albanii i Niemiec, członków Międzynarodowego Stowarzyszenia Dziennikarzy Katolickich (UCIP) z siedzibą w Genewie w dniach 9 i 10 października odwiedziło Medziugorje i Mostar.

W Mostarze dziennikarze odwiedzili prowincję franciszkańską oraz stare miasto. Proboszcz medziugorski, o. Branko Radosz OFM mówił do zgromadzonych dziennikarzy na temat działalności duszpasterskiej parafii i ruchu pielgrzymkowego, a dyrektor Centrum Informacyjnego i radia „Mir” Medziugorje o. Mario Knezović OFM, na temat działalności medialnej Centrum Informacyjnego szczególnie podkreślając ważność radia dla miejscowej ludności. Dziennikarze udali się na Górę Objawień, gdzie na cichej modlitwie spędzili część popołudnia, po czym uczestniczyli w modlitwach wieczornych i w adoracji Najświętszego Sakramentu.

Wizyta jest częścią czterotygodniowego programu uniwersytetu wakacyjnego UCIP-u, umożliwiającego dziennikarzom ze wszystkich stron świata poznanie historii, narodów, kultury, wiary, społeczeństwa i życia krajów, w których żyją. Uczestnicy uniwersytetu wakacyjnego UCIP-u 2002 przebywali w Chorwacji, Słowenii, Bośni i Hercegowinie oraz Jugosławii. Wizyta w Mostarze i w Medziugorju, a potem w Tomislavgradzie jest ostatnią stacją tej podróży, którą zorganizowało Stowarzyszenie Dziennikarzy Katolickich w Chorwacji.

DOŻYNKI

W niedzielę 13 października 2002 roku w parafii medziugorskiej odprawiono Mszę św. dożynkową. Dzieci naszej parafii w czasie tej uroczystości recytowały wiersze, brały udział w modlitwach i przekazywaniu darów, przez które w imieniu wszystkich parafian wyraziły wdzięczność Panu za owoce ziemi.

REKOLEKCJE W „DOMUS PACIS”

W domu modlitwy „Domus Pacis” w ciągu minionych dwóch miesięcy trzykrotnie odbyły się rekolekcje postu i modlitwy dla grup z Polski i Francji. W rekolekcjach udział wzięło 108 uczestników, którzy przez sześć dni pogłębiali swoją wiarę w Pana idąc za wezwaniem Matki Bożej do modlitwy, postu i wewnętrznego skupienia.

W tym samym domu od 20 do 22 września siostry franciszkanki prowadziły rekolekcje dla 35 dziewcząt, a pod koniec września franciszkanie zgromadzili na rekolekcjach 20 członków młodzieży franciszkańskiej.

Wszyscy zainteresowani uczestniczeniem w rekolekcjach postu i modlitwy proszeni są o zwrócenie się do o. Ljubo Kurtovicia, Żupni Ured Medjugorje, Gospin trg 1, 88 266 Medjugorje, Bośnia i Hercegowina (fax: 00 387 36 651 444).