Bulletin 192

„Drogie dzieci! Wzywam was, aby ten czas był dla was jeszcze mocniejszym bodźcem do modlitwy. Dziatki, w tym czasie módlcie się, aby Jezus narodził się we wszystkich sercach, szczególnie w tych, które Go nie znają. Bądźcie miłością, radością i pokojem w tym niespokojnym świecie. Jestem z wami i oręduję przed Bogiem za każdym z was. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.”

25. listopada 2003r.

Medziugorje jest miejscem, w którym można usłyszeć niezwykłe historie z życia konkretnych ludzi, a czasami grup. Jest to owocny grunt dla prawdy o naszym życiowym wczoraj, dziś i jutro. Obecność Matki Bożej, Jej matczyna otwartość i cierpliwość dają ludziom zaufanie i pewność, że mogą wyjść poza własną ukrytą rzeczywistość i zetknąć się z prawdą. W pobliżu Medziugorja spotykałem kiedyś młodego, bosego człowieka, idącego w kierunku kościoła. Zapytałem go: „Dlaczego jesteś bosy?” a on mi odpowiedział: „Byłem na Kriżevacu, pielgrzymowałem modląc się o to, abym ponownie pokochał i zaakceptował swoją żonę.” Tak mi powiedział i kontynuował drogę do kościoła.

Odpowiedź tego pielgrzyma jednoznacznie świadczy o tym, że zrozumiał Jezusa, że pojął, czego Matka Boża od nas chce. On nie pielgrzymuje i nie modli się, aby się inni zmienili i zaakceptowali jego, ale sam chce się zmienić. On w pełni przyjął podstawowe wezwanie Jezusa do nawrócenia. Matka Boża w orędziach tak często o tym mówi. Wezwanie Matki Bożej do nawrócenia jest w istocie jedynie przypomnieniem tego, co polecił nam Jezus i czego od nas oczekuje. Współczesny myśliciel religijny Gregory Mayers napisał: „Człowiek nie pozbędzie się nocnych koszmarów, dopóki się nie przebudzi.” Tę będącą przenośnią wypowiedź należy rozumieć jako zachętę do zatrzymania się w swoim dotychczasowym życiu i dokonania zwrotu w wartościowaniu i postępowaniu. Pozostając w kontekście tego powiedzenia często się zdarza, że czekamy tak jakby ktoś inny miał coś uczynić za nas. Wiemy jednak, że Jezus chce, abyśmy coś uczynili, że musimy osobiście przyłączyć się do Niego. Przesłanie Jezusa jak i Matki Bożej zawsze jest adresowane osobiście do każdego z nas.

Przed nami jest czas, w którym jesteśmy szczególnie wezwani do obudzenia swojej wiary, by pójść do stajenki betlejemskiej. Jezus przypomina nam wszystkim abyśmy czuwali i w każdym czasie się modlili. Jedynie obudzeni wiarą możemy być zdolni do przemiany, do nawrócenia i możemy się pozbyć „nocnych koszmarów”. Kościół w tym celu dał nam czas Adwentu jako sprzyjającą chwilę, aby posprzątać w swojej własnej świątyni tak, aby Jezus mógł być głównym mieszkańcem naszego wnętrza. Adwent jest również czasem decyzji, obietnic i nowych przedsięwzięć. Niech te obietnice będą przymierzem z Bogiem. W swoich obietnicach zawrzyjmy decyzje, że niczym ten pielgrzym zmienimy się i spróbujemy ponownie każdego pokochać i zaakceptować. Delikatność i dziecięctwo nowonarodzonego Jezusa, na którego czekamy niech opanuje naszą istotę, zdobędzie i wypełni serce. Obudzeni przez wiarę, zdecydowani, by pozbyć się nocnych koszmarów i rozpaczy, gotowi zdjąć buty i wejść w przestrzeń wyrzeczenia i nawrócenia, czekajmy na Króla, który ma się narodzić, który jest jedynym celem każdego pielgrzyma Matki Bożej.

W październiku w parafii Medziugorje rozdano 142 000 Komunie św., a Msze św. były koncelebrowane przez 3 378 księży z kraju i z zagranicy. W październiku w Medziugorju przebywały grupy pielgrzymkowe z: Szkocji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Słowacji, Niemiec, USA, Belgii, Hiszpanii, Słowenii, Anglii, Polski, Irlandii, Argentyny, Urugwaju, Czech, Kanady, Francji, Meksyku, Holandii, Panamy, Gwatemali, Węgier, Brazylii, Australii, Tahiti, Reunion, Korei, Singapuru, Libanu, Japonii, Rumunii, Portugalii, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny.

JE Jezus a Cabrera, biskup Alaminos (Filipiny) przebywał z prywatną wizytą w Medziugorju w dniach od 15 do 17 października 2003 roku.

Przyjechał do Europy, do Rzymu, aby być obecnym podczas beatyfikacji Matki Teresy. Jest to jego pierwsza wizyta w Medziugorju. W rozmowie powiedział:

„O Medziugorju dowiedziałem się dzięki czasopismom i świadectwom ludzi, którzy tu byli. W jednym z kościołów mojej diecezji znajduje się również figurka Matki Bożej Medziugorskiej. Mamy figurkę, tak więc Medziugorje jest u nas dobrze znane!

Chciałbym wam opowiedzieć pewną interesującą historię. Myślę, że było to w 1990 roku. Grupa Filipińczyków przybyła do Medziugorja. Przyjeżdżają tu ludzie, którzy mają pieniądze, ludzie bogaci. Ksiądz, który z nimi przyjechał został zaproszony bezpłatnie, tak samo jak ja dzisiaj. Wspiął się na wzgórze i pytał Matkę Bożą: „Tylko bogaci mogą przyjechać do Medziugorja. A co z biednymi?”. Wtedy wyraźnie usłyszał, co odpowiedziała mu Matka Boża: „Ja idę do nich, ja jestem z nimi!”. Byłem bardzo szczęśliwy, gdy to usłyszałem. Matka Boża idzie do nich! Istnieje łaska dla tych, którzy tutaj przyjeżdżają, ale do ubogich Matka Boża idzie sama!

Oficjalne stanowisko Kościoła na Filipinach jest takie samo jak stanowisko Rzymu. Medziugorje nie jest oficjalnie uznane przez Rzym. Myślę, że w tym miejscu wielu ludzi zostało zachęconych do lepszego życia. Kościół nikomu nie zabrania przyjazdów tutaj i wielu Filipińczyków tu przyjeżdża. Widzę dobre owoce, dostrzegam jak Medziugorje wpływa na tych, którzy tu byli. Nie ma co prawda oficjalnego stanowiska, ale dopóki nasz kult pozostaje w rozsądnych granicach… Jestem bardzo szczęśliwi, gdy widzę, że ludzie więcej się modlą, częściej przystępują do Komunii św., częściej przychodzą na Mszę św. i do spowiedzi, stają się lepsi… Myślę, że jest to dzieło Matki Bożej. To wiele znaczy. Może musimy czekać na jakiś spektakularny cud, aby Kościół uznał Medziugorje!? Ale istnieje już wiele, wiele cudów, wiele łask, które wydarzyły się w życiu ludzi. Sam fakt, że ludzie przychodzą bliżej do Boga – jest znakiem.

Jako kapłan i biskup uważam siebie za kapłana Maryjnego. Wykonuję pracę Maryjną. Jako kapłan i jako biskup powinienem prowadzić ludzi do Jezusa i Jezusa przynieść ludziom. Im mocniej we mnie będzie żył duch Maryjny, tym bardziej będę zdolny, by wypełnić swoją misję jako kapłan i jako biskup. Czuję się bardzo, bardzo szczęśliwy. Dzisiaj rano, gdy wszyscy spali, sam poszedłem na Górę Objawień, było bardzo zimno. Nie wiedziałem, którą drogą pójść, więc prosiłem Matkę Bożą, aby pokazała mi kierunek. Po drodze zgubiłem chusteczkę, ale znalazłem kwiatek. Był to jedyny kwiatek na drodze! Zerwałem go i kiedy przyszedłem do figurki byłem podekscytowany niczym małe dziecko. Powiedziałem: „Matko Boża, mam dla Ciebie kwiat”. W czasie modlitwy odczułem głęboki pokój. Matka Boża pozwoliła mi odczuć, że jest bardzo szczęśliwa, że tu jestem. Modliłem się za wszystkich ludzi, szczególnie za pielgrzymów z mojej grupy. Oni również są tutaj bardzo, bardzo szczęśliwi. Po Mszy św. razem poszliśmy na wzgórze, cudownie było się modlić wspólnie. Młodsi pomagali starszym w przy podchodzeniu na stromy stok… To jest obraz naszego życia na ziemi: musimy pomagać sobie wzajemnie. Kiedy wyszliśmy na wzgórze, i zobaczyliśmy figurę Matki Bożej było naprawdę cudownie.

Orędzia, płynące z tego miejsca są bardzo, bardzo aktualne i skierowane do nas wszystkich. Matkę Bożą zawsze postrzegam jako szczególnego posłańca Jezusa. Ona naprawdę chce, abyśmy wszyscy byli święci. Dlatego podejmuje szczególny wysiłek, przychodząc do nas, aby nam pomóc, i przypomnieć, co mamy czynić i w jaki sposób aby dojść do Królestwa. Jest to znak Jej wielkiej miłości wobec nas wszystkich. Jest to również dowód, że Matka Boża troszczy się od nas i pracuje nad naszym dobrem. Ona chce abyśmy byli naprawdę szczęśliwi i mieli prawdziwy pokój. Dobrze jest słuchać Jej orędzi, czytać je i wprowadzać w czyn. Dzisiejszy psalm mówi: „Jeśli dzisiaj głos Jego słyszycie niech wasze serca nie będą zatwardziałe!” Niech wasze serce będzie otwarte na orędzia i na stosowanie ich w życiu!

Działam jako oręż Matki Bożej. Ona objawiała się wiele razy i w różnych miejscach. Orędzie, które daje pochodzi od samego Boga. Mówi nam, abyśmy się modlili i modlili. Postawmy Boga na pierwszym miejscu, na najważniejszym miejscu w naszym życiu. Dlatego musimy się nawrócić, skierować serce, rozum i całe życie ku Bogu. Nasze serce często jest przywiązane do rzeczy materialnych, jakimi są pieniądze, władza itp. Matka Boża mówi nam, abyśmy bardziej zwrócili uwagę na to, co mówi nam Jej Syn. Msza św., Komunia św., spowiedź… Abyśmy więcej troszczyli się o innych ludzi, czynili ofiary, dzieła miłości wobec innych. Jeśli będziemy lepiej słuchać orędzia Matki Bożej, będziemy kochali Boga i siebie nawzajem, wierzę, że doświadczymy prawdziwego pokoju pośród nas bez względu na to skąd pochodzimy, bo nasze serca będą otwarte, bo będziemy się wzajemnie akceptować i nawzajem sobie pomagać. W ten sposób zrozumiemy, że koniec końców jesteśmy jedną rodziną, jedną wielką rodziną, braćmi i siostrami. Jesteśmy jedną rodziną i mamy jednego Ojca. Jak cudowne jest, kiedy szczerze odmawiamy Ojcze nasz! Wtedy rozumiemy, że każdy człowiek jest naszym bratem i siostrą, których kochamy. To jest to, czego chce Matka Boża… Owocem misji Matki Bożej jesteśmy my wszyscy: abyśmy stali się jedną rodziną, jednym Kościołem. Czuję się jak w domu, tak jakby Matka Boża powiedziała mi: „To jest twój dom”.

J.E. Thomas L. Dupre, biskup Springfield, Massachusetts, USA przebywał w Medziugorju pod koniec października 2003 roku. O swoich przeżyciach powiedział:

„O Medziugorju słyszałem od ludzi, którzy przyjeżdżali tu przez wiele lat. Jestem teraz po raz pierwszy. Przyjechałem tu z przyjacielem kapłanem. Ojciec Henry Dorsch w ostatnich piętnastu latach pięciokrotnie był w Medziugorju. Teraz jest po raz szósty. Często mówił o tym miejscu. Jest bardzo ofiarnym, dobrym i oddanym księdzem. Wysoko ceni sobie doświadczenie, które przeżył w Medziugorju. Nie jest żadną tajemnicą, że wpłynął na mnie tak jak i wielu innych ludzi, którzy mówili o swoim pobycie w Medziugorju. Interesowało mnie to. Tego roku miałem okazję sam tu przyjechać. Przyjechałem, aby zobaczyć na własne oczy i usłyszeć na własne uszy i wyrobić sobie własną opinię.

Od wczesnego dzieciństwa jestem mocno związany z objawieniami Matki Bożej w Fatimie. Kiedy miałem jedenaście, dwanaście lat odczuwałem wielką pobożność wobec Matki Bożej Fatimskiej. Do dnia dzisiejszego naprawdę wierzę w te objawienia tak jak i w objawienia w Lourdes. Gdy miałem dziesięć lat zobaczyłem film: „Pieśń Bernadetty”, który mówi o Bernadettcie i o Lourdes. Zrobił na mnie wielkie wrażenie, było to dla mnie bardzo ważne. Objawienia w Lourdes i w Fatimie są ważną częścią mojego życia. Medziugorje jest trochę inne, bo jeszcze nie jest oficjalnie uznane przez Kościół. Tak jak wielu innych czekam na ostateczną decyzję Kościoła. Jest coś we mnie, co chce wierzyć w te objawienia. Przyjechałem zobaczyć to miejsce na własne oczy… Wierzę, że jest tu wiele cudownych owoców duchowych. Oczywiste jest, że ludzie są bardzo pobożni, oddani, gorliwi, przyjmują sakramenty i dużo się modlą. Nie możemy pozostać obojętni na to, co widzimy.

Wierzę, że to miejsce, w którym gromadzą się ludzie z całego świata, jest naprawdę wyjątkowe. Przyjeżdżają się modlić i mają bardzo dobre przeżycia. Wielu się nawraca, wielu wraca do wiary, niektórzy nawracają się na wiarę katolicką. Słyszałem o uzdrowieniach, ale nie mam żadnych prywatnych dowodów. Widzę wiele dobrych owoców, dostrzegam liczne dobre rzeczy, a to jest dzieło Boże, dzieło Ducha Świętego. Nie ma wątpliwości. Czy objawia się tutaj Matka Boża, nie mogę powiedzieć, nie mam odpowiednich uprawnień. Jestem otwarty, mój duch i serce są otwarte. Nie mam osobistego przekonania, ale jestem otwarty na decyzję Kościoła. Czekam na tę odpowiedź.

Obserwuję tutaj doświadczenie życia chrześcijańskiej wiary w pełni. Ludzie wierzą i żyją swoją wiarą, można to zobaczyć. Jest to w ich sercu i duszy. Wszyscy jesteśmy członkami jednej rodziny, wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami. Tutaj jest to oczywiste: spotykają się ludzie z całego świata. Jest wielu z Europy, ale i z Ameryki. Są ludzie różnych ras: biali, brązowi i czarni… i wszyscy są braćmi i siostrami, wszyscy są zgodni i wszyscy mają tę samą wiarę. Wszyscy razem uczestniczymy w Eucharystii, wyznajemy tę samą wiarę w Boga i Jezusa Chrystusa i miłość do Matki Bożej. To jest wyraz Kościoła, wiary, która jest naszym udziałem. To jest cudowne. Swoim wiernym powiem, że jest to naprawdę cudowne przeżycie, że jest dobre, aby ludzie przyjeżdżali tu, by się modliliby otwierali serce i duszę i aby zapytali, czy może Bóg ich wzywa. Z pewnością przyjazd tutaj może im przynieść wiele dobra duchowego. Myślę, że będą błogosławieni przez przyjazd do Medziugorja.

Członkowie pierwszej pomocy Zakonu Maltańskiego z Kolonii (Niemcy) oraz wolontariusze na początku listopada zakończyli tegoroczną pracę w służbie pielgrzymów Królowej Pokoju. Przez pięć miesięcy Zakon Maltański udzielił pomocy medycznej 4 060 osobom. Tegoroczną służbę w Medziugorju zakończyli 30 października uczestnicząc we Mszy św. dziękczynnej w sanktuarium medziugorskim.

Korzystając z okazji pragniemy podziękować za pomoc, którą już od kilku lat ofiarują pielgrzymom w Medziugorju.

Zakon Maltański prosi wolontariuszy pragnących włączyć się do służby o osobiste zgłoszenia.

Czternastu członków nowicjatu franciszkańskich prowincji Bośnia Srebrena i Hercegowina, którzy spędzają rok pokuty w Livnie, 8 listopada pielgrzymowało do Medziugorja wraz z wychowawcami o. Vitomirem Siliciem OFM i o. Ivanem Sesarem OFM. Mszy św. wieczornej przewodniczył o. Ivan Sesar, a nowicjusze prowadzili śpiew i uczestniczyli w Liturgii Słowa.

J.E. Tarcisio Ziyaye, biskup z Malawi na początku listopada przebywał w Medziugorju. Do Medziugorja przybył wraz z grupą pielgrzymów z Malawi. Jego wypowiedź opublikujemy w następnym numerze Biuletynu.

W minionym okresie trzykrotnie odbyły się rekolekcje postu i modlitwy dla pielgrzymów z Francji i Włoch. W domu modlitwy siostra Petra Bagarić i o. Mario Knezović prowadzili rekolekcje dla uczniów szkół średnich z Zagrzebia, a Salezjanie rekolekcje dla młodzieży z parafii Żepcza.

Wszyscy zainteresowani uczestniczeniem w rekolekcjach postu i modlitwy powinni się zwrócić do o. Ljubo Kurtovicia, Župni ured Medjugorje, Gospin trg 1, 88266 Medjugorje, Bośna i Hercegowina (fax: 00 387 36 651 444).

IV Międzynarodowe Rekolekcja dla par małżeńskich odbędą się w dniach od 11 do 14 lutego 2004 roku. Tematem rekolekcji jest: „OWOCEM POKOJU JEST MIŁOŚĆ, A OWOCEM MIŁOŚCI PRZEBACZENIE” (orędzie Matki Bożej z 25 stycznia 1996 roku).

Prosimy zabrać ze sobą słuchawki, radio z wysoką częstotliwością FM oraz Pismo Święte.

Rekolekcje odbędą się w żółtym budynku za kościołem. Koszt rekolekcji wynosi 30 euro od pary małżeńskiej. Zgłoszenia można przesłać poprzez e-mail: medjugorje-mir@medjugorje.hr lub dokonać osobiście w Informacji sanktuarium, telefonicznie lub faxem: 00387-36-651-988 (za Mariju Dugandžić). Liczba uczestników jest ograniczona, prosimy więc Państwa, aby przesyłać zgłoszenia jak najwcześniej, a najpóźniej do końca grudnia. Prosimy również, aby pary małżeńskie uczestniczące w rekolekcjach same zapewniły sobie zakwaterowanie w Medziugorju.

XI MIĘDZYNARODOWE SPOTKANIE OSÓB PROWADZĄCYCH CENTRA POKOJU, MEDZIUGORSKIE GRUPY MODLITEWNE, PIELGRZYMKOWE ORAZ CHARYTATYWNE

XI Międzynarodowe spotkanie osób prowadzących Centra Pokoju, medziugorskie grupy modlitewne, pielgrzymkowe oraz charytatywne odbędzie się w Medziugorju w dniach od 22 do 26 lutego 2004 roku. Tematem spotkania jest: „POKUTA I WSPÓŁCZESNY CZŁOWIEK.”

Liczba miejsc jest ograniczona, a każdego roku grono uczestników wzrasta. Prosimy, więc aby jak najszybciej, a najpóźniej do końca grudnia 2003 roku przesłać zgłoszenie o uczestnictwie w rekolekcjach. Zgłoszenia można przesłać poprzez e-mail: medjugorje-mir@medjugorje.hr lub osobiście w Informacji sanktuarium, telefonicznie lub faxem: 00387-36-651-988 (za Mariju Dugandžić). Dla wszystkich grup językowych zapewniamy tłumaczenie symultaniczne. Cena rekolekcji 60 euro od osoby. W cenę wliczone są koszty organizacyjne rekolekcji (wykładowcy, tłumaczenie tekstów, tłumaczenie symultaniczne oraz wspólny obiad ostatniego dnia rekolekcji). Po opłaceniu kosztów na początku rekolekcji każdy z uczestników otrzyma akredytację umożliwiającą uczestniczenie w spotkaniach rekolekcyjnych. Prosimy, aby Państwo sami zatroszczyli się o zakwaterowanie w Medziugorju. Wierzymy, że nie będzie to problemem, ponieważ od wielu lat przyjeżdżacie państwo do Medziugorja i macie tu znajomych i przyjaciół. Należy zabrać ze sobą radio ze słuchawkami, by słuchać tłumaczenia symultanicznego.