Obchodziliśmy siedemnastą rocznicę objawień Matki Bożej. Za pośrednictwem liturgii i modlitwy ponownie zatopiliśmy się w tajemnicy Bożej obecności i macierzyńskiej miłości Matki Bożej. Dziesiątki tysięcy pielgrzymów wspinało się na Górę Objawień i Górę Kriżewac, uczestniczyło w Eucharystii. Atmosfera pokory i nawrócenia panowała przed konfesjonałami. Tysiące pielgrzymów przybyło pieszo z bliska i z daleka. Między nimi byli młodzi i dzieci, ale również osoby starsze. Wielu wiernych przybyło z najbardziej oddalonych krajów świata. Siedemnasta rocznica objawień była obrazem wszystkich poprzednich szesnastu.

WIADOMOŚCI

OBCHODY SIEDEMNASTEJ ROCZNICY OBJAWIEŃ MATKI BOŻEJ W PARAFII MEDZIUGORJE

W czasie minionych siedemnastu lat obecność Matki Bożej w parafii Medziugorje za pośrednictwem medziugorskich pielgrzymów rozprzestrzeniła się po całym świecie. Pomimo działań wojennych, które ogarnęły naszą ojczyznę, orędzie pokoju skierowane przez Matkę Bożą docierało nawet do najbardziej oddalonych krajów świata i uczyniło z Medziugorja parafię należącą do całego świata. Potwierdzeniem tego jest obecność około 100 000 wiernych, którzy z okazji siedemnastej rocznicy odwiedzili Medziugorje. Wymienienie wszystkich krajów, z których wierni pielgrzymowali do Królowej Pokoju jest prawie niemożliwe. Najliczniejsze grupy przybyły z: Niemiec, Francji, USA, Czech, Irlandii, Anglii, Włoch, Belgii, Słowenii, Słowacji, Hiszpanii, Rumunii, Korei, Argentyny, Puerto Rico i Brazylii. Najliczniejsza była grupa ponad 2 000 pielgrzymów z polski, którym towarzyszyło ponad 50 kapłanów. Oprócz Polaków bardzo liczna była grupa pielgrzymów z Bośni i Hercegowiny i Chorwacji. Wielu przyszło boso do Medziugorja, by prosić o pokój Maryję - Królową Pokoju.

Z powodu różnorodności grup językowych 24 i 25 czerwca Msze św. poranne odprawiane były w 16 językach. W czasie 24 i 25 czerwca rozdano około 50 000 komunii św.

Wieczorną Mszę św. sprawował o. Miro Szego OFM wraz z 195 kapłanami z 26 krajów. We Mszy uczestniczyło około 30 000 wiernych.

W rocznicę objawień Mszę św. sprawował o. Mate Dragićiević OFM i 250 kapłanów z trzydziestu krajów. Uczestniczyło w niej ponad 50 000 wiernych.

W wigilię 17 rocznicy objawień Matki Bożej odbył się siódmy z kolei "Marsz Pokoju". Rozpoczął się o 7. 00 przez modlitwę i udzielenie błogosławieństwa dla pielgrzymów przed klasztorem franciszkańskim w Humcu. Ponad 7 000 pielgrzymów ruszyło w kierunku Medziugorja, niosąc przed sobą Przenajświętszy Sakrament. Po przyjściu do Medziugorja pielgrzymi okupili się przed kościołem na krótkiej wspólnej modlitwie. Idea "Marszu Pokoju" zrodziła się w sercach pielgrzymów w najtrudniejszych latach wojny - w 1992 r. Ten trzynastokilometrowy marsz modlitewny jest odpowiedzią na niepokój, przemoc i nienawiść oraz jest wezwaniem dla prawdziwego pokoju i pojednania.

COROCZNE OBJAWIENIE IVANKI

Jedna z wizjonerek Ivanka Ivanković - Elez miała coroczne objawienie 25 czerwca 1998 r. Wedle świadectwa wizjonerów czworo z nich (Vicka, Marija, Ivan i Jakov) wciąż jeszcze ma codzienne objawienia, a Mirjana i Ivanka ma objawienie raz do roku. Ostatnie codzienne objawienie Ivanka miała 7 maja 1985 r. Matka Boża powierzyła jej ostatnią dziesiątą tajemnicę i powiedziała Ivance, że do końca swego życia będzie miała objawienie raz do roku w rocznicę objawień. Tak było również w tym roku. Objawienie trwało sześć minut, w domu rodzinnym Ivanki. Po objawieniu Ivanka powiedziała: "Matka Boża była radosna. Poleciłam Jej wszystkich ludzi, a Ona obdarzyła wszystkich swoim macierzyńskim błogosławieństwem. Matka Boża mówiła mi o wszystkich tajemnicach. Wezwała nas byśmy w tym czasie modlili się za rodziny, szczególnie te rodziny, które mają w domu chore osoby. Matka Boża wezwała nas byśmy otwarli swoje serce i podziękowali Jej Synowi Jezusowi za to, że dał nam tak wielką łaskę. Na koniec Matka Boża podziękowała za modlitwy i miłość."

ODBYŁO SIĘ SYMPOZJUM MARIOLOGICZNE W MARIJI BISTRICI

Chorwacki Instytut Mariologiczny Katolickiego Instytutu Teologicznego przy uniwersytecie w Zagrzebiu zorganizował sympozjum mariologiczne, które odbyło się 5 i 6 czerwca w chorwackim sanktuarium Maryjnym w Mariji Bistrici. Tematem było zagadnienie: Rola chorwackich sanktuariów Maryjne w rekolekcjach w Chorwacji. W pracach sympozjum uczestniczył o. Slavko Barbarić, który w ramach swego wykładu poruszył temat Medziugorje - namacalny przykład dla współczesnego utrudzonego człowieka. Po krótkim przedstawieniu historii wydarzeń medziugorskich zwrócił uwagę jak dzisiaj w Medziugorju i wielu innych sanktuariach pomaga się człowiekowi poprzez spowiedź i konkretne formy pomocy, np. poprzez orędzia Matki Bożej.

Od samego początku człowiek zadawał sobie pytanie: kim jestem? Pytanie to powtarza się przez wszystkie czasy i okoliczności, aż do dnia dzisiejszego. Różne formy myślenia i zmieniające się warunki zmuszały człowieka by ponownie odpowiedział na to odwieczne pytanie istnienia.

Pytanie o cel życia człowieka zawsze odgrywało ważną rolę w poszukiwaniu możliwych odpowiedzi. Wiemy jednakże z przeszłości i współczesności, że człowiek, który jest ograniczony na cel i brak celu bardzo szybko jest niedoceniany i z tego zawsze wynikają pomyłki we wszystkich dziedzinach życia.

Jako chrześcijanie chcemy otrzymać odpowiedź na pytanie: kim jest człowiek? W poszukiwaniach wiarygodne źródło stanowi Biblia. "Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę" (Rdz 1, 27). Człowiek jest obrazem Bożym ze względu na swego Stwórcę, a to czy jest mężczyzną czy kobietą nie jest przypadkowe, ale przez ten wybór staje się obrazem Bożym. Szukanie odpowiedzi na to kim jesteśmy na podstawie Biblii i doświadczenia wiary, zaoszczędzi nam jeszcze wielu pytań. Święty Augustyn poszukując odpowiedzi na temat człowieka sprowadził do jednego zdania męczarnie opisujące poszukiwania: sam dla siebie stałem się zagadką.

Drugie pytanie obok tego już zadanego to: kim człowiek powinien być? Odpowiedź na to pytanie staje się tym bardziej nagląca, im bardziej opinia publiczna staje się uległa przed władzą genetyków. Znając historię mało wiarygodne jest to, że człowiek już wkrótce nie stanie się materiałem genetycznym. Pogoń za potęgą i bogactwem kreuje nowe obyczaje i próbuje uczynić z nich obowiązujące normy prawne.Zysk jest zadanym celem i trzeba do niego dojść najkrótszą drogą. Legalnie albo nielegalnie.

Zadanie chrześcijanina nie jest bynajmniej łatwe. Przeciwstawienie się takiej możliwości rozwoju będzie możliwe jeżeli powrócimy do pojęcia i obrazu człowieka, którego istotne elementy opisane zostały w życiu Jezusa Chrystusa. Jezus jest obrazem Bożym On jest obrazem i pojęciem człowieka.

Słowa Matki Bożej, iż pragnie nas prowadzić do swego Syna, zawierają wezwanie i wskazówkę, gdzie można odnaleźć i poznać podstawową definicję osoby ludzkiej i jej realizację. Szacunek wobec słów Maryi chroni nas przed samowolnymi sądami o Bogu, czyni nas zdolnymi przeciwstawić się złemu spożytkowaniu ludzkiej egzystencji motywowanej rządzą władzy. W związku z tym, Maryja prowadząc nas do Jezusa Chrystusa kieruje nas na praktykę Jezusowej modlitwy, postu, pojednania, miłości między ludźmi i umiłowania pokoju.

o. Ivan Landeka

W I A D O M O Ś C I

ILOŚĆ KOMUNII ŚW. I LICZBA KONCELEBRANTÓW

W maju w Sanktuarium Królowej Pokoju w Medziugorju rozdano 107 000 komunii św., a Msze św. koncelebrowane były przez 3248 księży z kraju i z za granicy, średnio 104 kapłanów dziennie.

Wymienimy niektóre kraje, z których pielgrzymi w maju odwiedzili Medziugorje: Polska, Kostaryka, Meksyk, Austria, Niemcy, Indonezja, Hong Kong, Litwa, Słowacja, Czechy, Brazylia, Włochy, Francja, Korea, Australia, Nowa Zelandia, Rumunia, Meksyk, Słowenia, Bułgaria, Węgry, Czile, Holandia, Szwecja, Argentyna, Hiszpania, Portugalia, Kanada, Liban, Anglia, Irlandia, Szwajcaria, Belgia, USA i oczywiście Chorwacja.

MISYJNA PODRÓŻ OJCA SLAVKA BARBARICIA

Korzystając z zaproszenia medziugorskich pielgrzymów i przyjaciół Medziugorja o. Slavko Barbarić w dniach od 5 do 12 maja 1998 r. odwiedził Brazylię. Odbyło się kilka spotkań modlitewnych, na których o. Slavko mówił o orędziu płynącym z Medziugorja, a potem odbywał się program modlitw wieczornych taki sam jak w Medziugorju. W spotkaniach uczestniczyło po kilka tysięcy ludzi, a niektóre z nich były transmitowane przez lokalne stacje radiowe. Oto co o. Slavko Barbarić powiedział po powrocie z Brazylii:

"Pomimo że Brazylia jest dla nas bardzo odległym i nieznanym krajem nie pozostał on nietknięty przez wydarzenia medziugorskie. Tym razem ponownie utwierdziłem się jaki obszar objęło orędzie medziugorskie i ile owoców przyniosło w tym kraju pełnym przeciwieństw, który ma ponad 150 milionów mieszkańców. Jedna część jest bardzo bogata, druga większa część żyje na dobrym poziomie, ale spotyka się wielu biednych i tych, krórzy żyją w skrajnej nędzy w tzw: favelach. Jest również wielu ludzi, którzy w imię Jezusa Chrystusa walczą z duchową i materialną nędzą, pomagają na wszystkie możliwe sposoby - czynią Kościół obecnym. Wiele osób ubogich traktuje Kościół jako znak nadziei. Jednakże wszystkie próby ludzi dobrych i oddanych zostają niekiedy jedynie ledwie zauważalną kroplą dobroci i miłości w życiu ludzi żyjących w nędzy duchowej i materialnej.

Pierwszym przystankiem w mojej podróży była Quixada - miasto oddalone około 200 km od Fortalezze, na północnozachodnim wybrzeżu Brazylii. W tym mieście przyjaciele Medziugorja prowadzą drugi kongres Maryjny. Motywem przewodnim jest myśl: "Duch Święty zstąpi na Ciebie" - Maryja wzór nadziei w nowopowstałym sanktuarium Maryjnym - Madonny z Sertao. Spotkałem założyciela tego sanktuarium J.E. Adeli Giuseppe Tomasiniego, biskupa Quixada, który po spotkaniu w sanktuarium min. powiedział:

"Pragnąłem wybudować sanktuarium, ale ze wzdlędu na sytuację w jakiej się znajdoowałem nie myślałem nawet o jakimś małym kościele, a cóż dopiero o ogromnym kościele lub sanktuarium. Zdarzyło się jednak coś istotnego co miało wpływ na bieg wydarzeń związanych z tym sanktuarium.

Wydaje mi się, że było święto Matki Bożej Szkaplerznej. Odprawiałem Mszę św. w katedrze. Było wielu ludzi i jak zwykle prowadziłem modlitwę wiernych. Po komunii św. czyściłem kielich i znienacka spuściłem czoło na ołtarz. Potem usiadłem. Znienacka, nie wiem jak mógłbym to wytłumaczyć przyszła mi do głowy następująca myśl: "Dlaczego nie pomyślałeś o tym, by wybudować dom dla mojej Matki?" I zobaczyłem sanktuarium pomiędzy skałami w miejscu wznoszącym się ponad Sertao. Nie wiedziałem jak powinienem zareagować na te dziwne słowa. Powód był bardzo prosty: nie wiedziałem, czy było to natchnienie, czy też owoc moich marzeń. Znając siebie wybawało mi się, że jest to owoc moich marzeń. I kiedy powinienem był powiedzieć: "Idźcie w pokoju. Niech Bóg Wszechmogący Was błogosławi!", powiedzałem coś innego: " Proszę usiądźcie na chwilę!" Zgromadzeni zdziwili się, z pewnością pomyśleli, że znowu coś powiem, może jakieś nowe napomnienia.

Powiedziałem otwarcie mimo lęku, o tym co przeżyłem, kiedy przed chwilą usiadłem. Czekałem na reakcję ludzi. Zaskoczyli mnie. Wszyscy wstali i wyrazili swoje uczucia długim i ciepłym aplausem. Tak narodził się pomysł budowy sanktuarium. Od początku szukałem jakiejś wspólnoty zakonnej, która mogłaby się zaopiekować sanktuarium. Troszczyłem się o to bardziej, niż o samą budowę. Szukając wspólnoty dowiedziałem się o o. Giannim Sgrevie i "Oazie Pokoju", od razu do niego zadzwoniłem. Powiedziałem mu, że potrzebuję wspólnoty do sanktuarium, która będzie się modliła i sprawowała opiekę duszpasterską.. Odpowiedział mi: "Dobrze daj mi dwa, trzy dni na modlitwę, a dam ci odpowiedź." I naprawdę po trzech dniach wyraził zgodę. Wspólnota "Oaza Pokoju" prowadzi nowopowstałe Sanktuarium Madonny z Sartao."(Wspólnota Maryjna "Oaza Pokoju" powstała pod wpływem natchnienia jakie o. Giani Sgreva - pasionista i profesor patrystyki miał 1 stycznia 1985 r. Usłyszał wtedy w swoim sercu głos: czy zechcesz mi się całkowicie oddać? Zaskoczony tym przeżyciem, niepewny jego znaczenia, powrócił do domu w Weronie do swej pracy profesora i wychowawcy. Wokół niego zaczęła gromadzić się młodzież. Po przeprowadzeniu rozmów z kardynałem Ratzingerem i Papieżem otrzymuje zezwolenie i rozpoczyna od nowicjatu.)

J.E. Tomasin był w Medziugorju i opowiedział nam o swoich przeżyciach: "Wierzę, że po raz pierwszy byłem w 1984 r. do podróży skłonił mnie jeden z moich przyjaciół, który powiedział, że otrzymał tam wiele duchowych łask. Przyjechaliśmy samochodem. Dobrze pamiętam patrole komunistycznej policji. Dojechaliśmy do Mostaru, tam też spaliśmy. Dzień później dojechaliśmy do Medziugorja. Krajobraz zrobił na mnie wielkie wrażenie. Najpierw weszliśmy do kościoła. Nie było zbyt wielu ludzi. Byłem zaskoczony, gdy po południu przed rozpoczęciem modlitw wieczornych kościół się wypełnił. Przede wszystkim zauważyłem wielu młodych. Odczułem wielką pobożność, która nie miała nic wspólnego z fanatyzmem. Widziałem wielu ludzi, którzy się spowiadają. Ten fakt szczególnie przyciągnął moją uwagę. W czasie Mszy nic nie rozumiałem, ale widziałem że odprawiana jest należycie. W czasie, gdy ludzie w kościele modlili się na różańcu ja zostałem poproszony, by odmawiać różaniec wraz z wizjonerami . Byłem obecny podczas objawienia. Głęboko dotknęła mnie prostota. Następnego dnia wstałem i poszedłem na Górę Objawień. Modliłem się w intencji swojej, swej wspólnoty i całego Kościoła. W tym czasie na Górę Objawień przyszło wielu wiernych, którzy naprawdę pobożnie się modlili. Poszedłem do kościoła i prawie cały dzień spędziłem na modlitwie. Tak spędziłem swój czas w Medziugorju, nie rozmawiałem ani z franciszkanami ani z wizjonerami. Po powrocie do domu czułem się duchowo całkowicie odnowiony lepiej rozumiałem Maryję i łatwiej przyjmowałem Ją jako swoją Matkę. Zrozumiałem, że dzięki Niej Kościół jest odnawiany.

Gdy ponownie zostałem wybrany na generała zakonu, znowu przyjechałem do Medziugorja. Jechałem przez Anconę i podróżowałem z biskupem miejsca J.E. Żaniciem, który opowiedział mi o swoich problemach. Wysłuchałem go. Znałem sytuację związaną z komisjami badającymi Medziugorje i różnorodność stanowisk. Tym razem jenak również powtórzyły się moje przeżycia duchowe. Wróciłem głęboko wierząc, że dzieje się tu wiele rzeczy, których nie można wytłumaczyć ani filozoficznie ani psychologicznie. Odkryłem wiarygodność wiary i owoce wiary. Wiara i objawienia to dwie rzeczywistości. Nad owocami wiary w Medziugorju nikt nie może stawiać znaku zapytania. Obecność Boga, Jego miłosierdzie przychodzące przez Matkę miłosierdzia, Matkę grzeszników, która stała pod krzyżem. Dla mnnie jest to wiarygodne, poza jakimikolwiek wątpliwościami. Jeżeli chodzi o same objawienia, poza nawróceniami i innymi dobrymi owocami wiary musi być coś więcej. A na to trzeba czekać."

We fragmentach Pisma św. czytanych w liturgii słowa w okresie wielkanocnym najbardziej istotne są wiadomości z Dziejów Apostolskich o życiu i misyjnym działaniu młodego Kościoła, nauczaniu Jezusa bezpośrednio przed Wniebowstąpieniem. Współczesny Kościół czerpie z świadectwa dawanego przez Apostołów i chce wypełnić swoją rolę w obecnych czasach jak najlepiej; wypełnić i zrozumieć. W słowach głoszonych przez Jezusa interesujące jest zdanie, które stanowiło odpowiedź na prośbę Filipa: "Pokaż nam Ojca!" Jezus odpowiedział bardzo prosto i nie pozostawiając wątpliwości:"Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Ja i Ojciec stanowimy jedno. (J 14, 9)

Dla nas wierzących to zdanie ma fundamentalne znaczenie. Jeżeli jeszcze przypomnimy sobie inne wypowiedzi. Bóg wiele razy i na wiele sposobów przemiawiał do naszych ojców poprzez proroków, a w tych dniach przemówił do nas przez Syna (por. Hbr 1, 1-2), wtedy znaczenie Jezusa Chrystusa staje się nam jeszcze jaśniejsze. Mówienie oBogu i związane z tym pytania uzyskują zupełnie inne światło. Po trzecie zdanie napisane przez św. Pawła: "Jezus Chrystus (On) istniejąc w postaci Bożej..." (Flp 2, 6) dopełnia znaczenie Jezusa we wcześniej wspomnianych fragmentach Pisma. Z tych wszystkich wspomnianych wcześniej fragmentów Pisma św. jedno wynika całkiem jasno, mówi się o Bogu, który od teraz związany jest z osobą Jezusa Chrystusa i nie można już mówić o Bogu nie wspominiając Jezusa. O tym musimy szczególnie pamiętać jako chrześcijanie. Równocześnie musimy się wyzwolić od niektórych wcześniej stworzonych pojęć. Proces ten nie jest łatwy i musimy być świadomi, że trud może okazać się większy niż planujemy.

Jezus Zmartwychstały nie ma innego oblicza niż przed śmiercią i zmartwychwstaniem. Matka Jezusa Maryja zgromadziła apostołów i uczniów w imię Zmartychwstałego i swym świadectwem potwierdza kim On jest. Czyni to do dnia dzisiejszego. Wydarzenia w Medziugorju i orędzia są jedynie częścią świadectwa o istnieniu Chrystusa.

o. Ivan Landeka

PRZEŻYCIA Z MEDZIUGORJA BISKUPA GERARDA DIONNA

Do Medziugorja nieustannie przyjeżdżają biskupi ze wszystkich krajów świata przyciągani słowami Matki Bożej. Pod koniec kwietnia odwiedził nas biskup Gerard Dionn z Edmonson, New Brunswick w Kanadzie. Zamieszczamy jego wypowiedź:

"Po raz pierwszy jestem w Medziugorju, o którym słyszałem od chorwackich franciszkanów, pracujących w mojej diecezji w Ontario. W przeciągu ostatnich siedemnastu lat nieustanie słyszałem o tym, że Matka Boża objawia się tu codziennie i to nie tylko od franciszkanów. Dla mnie było to pewnym zaskoczeniem i nie wiedziałem czy należy w to wierzyć czy nie, mając na uwadze że oficjalnie objawienia w Medziugorju nie są jeszcze zatwierdzone.

W tym roku obchodziłem pięćdziesiątą rocznicę święceń kapłańskich. Pewna grupa, która chciała pojechać do Medziugorja poprosiła mnie, abym był opiekunem duchowym podczas tej podróży. Dla mnie był to piękny dar, gdyż już dawno chciałem na własne oczy sprawdzić co się tu dzieje.

Wszystko co zobaczyłem wywarło na mnie głębokie wrażenie. Coś podobnego trudno byłoby odnaleźć w innym miejscu. W moje serce głęboko wryła się wiara tutejszych ludzi, uczestniczenie we Mszy św. i duch poświęcenia. Patrzyłem na tłumy ludzi, którzy wspinają się na wzgórza na które niełatwo się wspiąć, spowiadają się, modlą. Przybyli ze wszystkich stron świata. Trudno dojść do wniosku, że jest to przypadkowe, że jest to zwyczajne miejsce i że nic się tu nie wydarzyło. Według mnie tylko wiara może prowadzić tych ludzi, wiara która dała świadectwo czemuś konkretnemu. Można to porównać z Lourdes i Fatimą. Oczywiście nie mogę powiedzieć jakie stanowisko ostatecznie zajmie, to zadanie przypada biskupowi miejsca. Jednakże patrząc na owoce mogę powiedzieć, że mają tu miejsce wydarzenia szczególne. To nie franciszkanie przyciągają ludzi. Ja w swojej parafii mam również franciszkanów, a nic szczególnego tam się nie dzieje. Według mnie tylko Bóg może przyciągać tu ludzi.

Często rozmawiałem z ludźmi, którzy byli w Medziugorju. Niektórzy byli nawet kilkakrotnie, mimo że podróż jest bardzo droga i długa. Próbowali nowym żarem dać świadectwo swej wierze. Bóg w ich sercach i poprzez nich w sercach innych poprzez swoją Matkę budzi nową nadzieję. Wierzę, że Maryja objawia się tu. Nie wiem jak inaczej mógłbym objaśnić fenomen, który ma tu miejsce. Nie możliwe jest działanie szatana, bo ludzie się modlą. Tak samo nie możliwe jest kłamstwo, bo ludzi można okłamywać przez pewien czas, ale nie przez siedemnaście lat i nie miliony ludzi. Patrząc na owoce wierzę, że dzieje się tu coś szczególnego. Na złym drzewie nie może być tylu dobrych owoców.

Analizując życie liturgiczne w parafii Medziugorje nie zauważyłem nic szczególnego. Jest to codzienne zwykłe życie Kościoła. Msza św. odprawiana jest jak i w innych miejscach. Nie ma tu nic szczególnego. Wczoraj wieczorem była adoracja Najświętszego Sakramentu. Wszystko było bardzo proste: parę słów, kilka pieśni dokładnie tak jak wskazuje Kościół. Ludzi to tak przyciąga, że godzinami mogą klęczeć. My też prowadzimy adoracje ale nie przychodzi tylu ludzi. Dlaczego? Nie mogę odpowiedzieć inaczej jak tylko, że Bóg jest tu obecny i to w szczególny sposób.

Chciałbym, aby parafia Medziugorje dalej dawała świadectwo przez swoją wiarę, modlitwę i post. Jeżeli oni są gotowi odpowiedzieć na wezwanie Matki Bożej, łatwiej będzie to uczynić tym co przyjeżdżają spoza Medziugorja. Na parafii spoczywa naprawdę ogromna odpowiedzialność. Mam nadzieję, że parafia zdoła unieść jej ciężar i pozostać tak jak dotychszas w prostocie. Wielu pielgrzymów przybywających tu niesie w sercu wspomnienia wiary i gościnności napotkanej w Medziugorju. Jest wielkim honorem dla tej parafii, że Matka Boża odwiedziła Ją w szczególny sposób i przemówiła do niej po chorwacku. Mam nadzieję, że Medziugorje i naród chorwacki zawsze będą o tym pamiętać.

ŚMIERĆ GOJKA SZUSZKA - CHORWACKIEGO MINISTRA OBRONY

3 maja 1998 r. w Zagrzebiu zmarł chorwacki minister obrony Gojko Szuszak. Jego życie było zgodne ze wskazaniami wiary katolickiej. Miał silną osobowość i był szanowany przez przyjaciół i nieprzyjaciół. Jako pielgrzym często przybywał do Medziugorja. Umarł po przyjęciu sakramentów świętych. Jego pogrzeb nie był jedynie paradą, lecz świadectwem chrześcijańskiej wiary. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyło tysiące ludzi. Katolicki pogrzeb ze znakiem krzyża i różańcem na szyi zmarłego. Całkowicie różnił się od pogrzebów innych polityków, lecz przypominał pogrzeby obrońców chorwackich, którzy ponieśli śmierć w czasie ostatniej strasznej wojny.

Dane statystyczne, którymi dysponujemy pokazują, że liczba pielgrzymów przyjeżdżających do Medziugorja po wojnie stale rośnie. Dane z pierwszej dekady 1998 r. pokazują, że w tym roku przyjedzie jeszcze więcej pielgrzymów, tzn. będzie tyle samo pielgrzymów co w 1990 r. - kiedy to liczba pielgrzymów była największa. Pomimo sprzeciwów i negatywnego nastawienia niektórych mediów, które od samego początku towarzyszy wydarzeniom medziugorskim, sanktuarium żyje swoim życiem. Z tego powodu wszyscy mieszkańcy parafii, wizjonerzy, pielgrzymi, organizatorzy pielgrzymek, kapłani pracujący w sanktuarium i towarzyszący grupom pielgrzymkowym mają swoje konkretne zadania. Zadania te nie są niczym nowym, ale trzeba je solidnie wypełnić.

Maryja mówiąc i ucząc życia chrześcijańskiego, stawia na pierwszym miejscu Boga i chce byśmy i my tak postąpili. Daje nam swoją pomoc i zaprasza do wstąpienia na drogę pojednania, modlitwy, postu i nawrócenia. Podstawą wszystkich orędzi Maryi jest Ewangelia Jej Syna. Jezus Chrystus stanowi centrum. Dlatego Maryja ukierunkowuje nas byśmy zdecydowali się na Boga, byśmy adorowali Jej Syna, byśmy czytali Pismo Święte, byśmy modlili się przed krzyżem, byśmy uczestniczyli we Mszy św. Maryja kieruje naszą uwagę nie na siebie lecz na Jezusa Chrystusa.

Takie orędzie zobowiązuje abyśmy wysłuchali nauki Matki Bożej, byśmy skierowali naszą uwagę na to co istotne i byśmy nie pozwolili, by sprawy mniej ważne lub całkiem nieistotne nie stały się dominujące. Wzywam wszystkich przyjaciół i czcicieli Królowej Pokoju by w dalszym ciągu pokornie służyli Królestwu Bożemu. Tylko przez tę służbę można zrealizować pragnienia Matki Bożej.

o. Ivan Landeka

ILOŚĆ KOMUNII ŚWIĘTYCH I LICZBA KONCELEBRANTÓW

W kwietniu w sanktuarium Królowej Pokoju rozdano 99000 komunii św., a Msze św. były koncelebrowane przez 2147 księży z kraju i z za granicy, średnio 71 kapłanów dziennie.

Wymienimy niektóre kraje, z których pielgrzymi odwiedzili Medziugorje w kwietniu: Polska, Japonia, Meksyk, Austria, Niemcy, Węgry, Litwa, Słowacja, Czechy, Brazylia, Włochy, Francja, Korea, Australia, Nowa Zelandia, Rumunia, Meksyk, Słowenia, Bułgaria, Holandia, Szwecja, Argentyna, Hiszpania, Portuglia, Kanada, Liban, Anglia, Irlandia, Szwajcaria, Belgia, USA oraz oczywiście Chorwacja.

WIZYTA BISKUPA Z KANADY

Pod koniec kwietnia Medziugorje odwiedził J.E. Girard Dionn, emerytowany biskup miasta Edonson, New Brunswick z Kanady. O jego przeżyciach napiszemy w następnym numerze Biuletynu Prasowego.

PODRÓŻ MISYJNA O. SLAVKA BARBARICIA

Na zaproszenie pielgrzymów i przyjaciół Medziugorja o. Slavko Barbarić w terminie od 18 do 20 kwietnia odwiedził wspólnoty parafialne i modlitewne w Austrii. Oto krótki komentarz na temat tej podróży. We wspólnocie parafialnej Hohnhart odbyło się seminarium modlitewne, w którym udział wzięło wielu parafian. Główny tematem było wezwanie Maryi do modlitwy. Oprócz wykładów odbył się również cały medziugorski program modlitewny.

Podobny program odbył się 19 kwietnia we wspólnocie parafialnej Griesskirchen. Odmawiano różaniec, po którym odprawiono Mszę św., uczestniczono w adoracji i spotkaniu. Tego niedzielnego popołudnia wielki kościół parafialny był pełen. Kapelan tej wspólnoty parafialnej - Joseph Gratzer otrzymał powołanie do życia kapłańskiego w Medziugoriu i zostawiwszy swoją pracę technika komputerowego z radością uczestniczy w procesie zbawiania dusz.

20 kwietnia spotkanie modlitewne odbyło się w Maria in Siege w Wiedniu. Przepiękny kościół był wypełniony po same brzegi. W programie modlitw medziugorskich uczestniczyło wielu duchownych.

W drodze powrotnej o. Slavko odwiedził wspólnotę siotry Elwiry - Cenacolo w Mattersburgu, w której leczą się uzależnieni. Dom został otwarty osiem miesięcy temu. Wpólnota, która działa pod patronatem wspólnoty parafialnej otrzymała teren na którym znajdują się pola uprawne, las, niewielkie jezioro. Na początku ludzie przyjęli ich z niedowierzaniem ale teraz już dostrzegają w nich prawdziwe błogosławieństwo w walce z narkomanią.

"Każdy wyjazd za granicę potwierdza, że rzeczywiście orędzie medziugorskie miało wpływ na wielu ludzi i wielu próbuje dochować wierności wobec wezwania Maryi...", stwierdził po powrocie o. Slavko Barbarić.

OŚWIADCZENIE W SPRAWIE BADAŃ, KTÓRYM ZOSTALI PODDANI WIZJONERZY

INSTYTUT WIEDZY DUCHOWEJ - /IGW/ - INNSBRUCK

CENTRUM STUDIÓW I BADAŃ PSYCHOFIZJOLOGICZNYCH DOTYCZĄCYCH STANU ŚWIADOMOŚCI - MEDIOLAN

EUROPEJSKA SZKOŁA PSYCHOTERAPEUTYCZNO - HIPNOTYCZNA - AMISI - MEDIOLAN

CENTRUM PARAPSYCHOLOGII - BOLONIA

W "Domu Spotkań Chrześcijańskich" w Capiago - Como 22 i 23 kwietnia 1998 r. u ojców dehonianitów, wykonano badania psychofizjologiczne i psychodiagnostyczne na osobach:

Ivan Dragićiević

Marija Pavlović - Lunetti

Vicka Ivanković,

które są powszechnie znane jako wizjonerzy z Medziugorja.

Badania te pozwalają na wyciągnięcie następujących wniosków:

- od 1981 r. wszystkie te osby miały i w dalszym ciągu mają doświadczenia, które nazywają objawieniami - lub objawieniami Matki Bożej.

Podczas badaniań stwierdziliśmy, że te doświadczenia powodują zmiany pewnych parametrów biologicznychdających się określić.

Wyżej wymienione osoby całkowicie dobrowolnie i w duchu współpracy poddały się natępującym testom:

- wywiad osobowy

- wywiad lekarski

- MMPI, EPI, MHQ, test drzewa, test osobowości, matryca Ravena, test Roschacha, test ręki

- badanie neurologiczne

- poligrafia komputerowa (GSR, obwodowa aktywność serca, pneumografia 1-2)

w czasie przeżywania objawienia

i w czasie wywoływania wspomnień objawienia przy pomocy hipnozy

- dynamiczna rejestracja czynności serca przy pomocy Holtera

- dynamiczna graficzno/respiracyjno rejestracja EKG

- zapisy wideo

-fotografie.

Rezultaty zostaną podane po dokonaniu pełnej analizy danych i po dopełnieniu dalszych opracowań.

Koordynatorzy badań

o. Andreas Resch

dr Giorgio Gagliardi

W badaniach uczesniczyli członkowie wyżej wspomnianych instytutów i centrów:

Andreas Resch - teolog, psycholog, Giorgio Gagliardi - psychofizjolog, Marco Margnelli - psychofizjolog, Virginio Nava - psychiatra, Luigi Ravagnati - neurolog, Mario Cigada - okulista, psychoterapeuta, Giovanni Li Rossi - ginekolog, psychoterapeuta, Marianna Bolko - psychiatra, Gaetano Perriconi - internista, Gian Franco Fattori - neurofizjolog, Gabriella Raffaelli - sekretarz naukowy, Fiorella Gagliardi - sekretarz

Capiago, 23 kwietnia 1998 r.

P.S. Wyżej wymienione badania naukowe przeprowadzono z inicjatywy Urzędu Parafialnego w Medziugorju przy aprobacie wizjonerów.