Zmarł Stipe Ćavar – pierwszy pracownik Centrum Informacyjnego Mir Međugorje

data: 06.12.2023.

Wczoraj w Radiu Mir Medjugorje dotarła do nas smutna wiadomość. W poniedziałek 4 grudnia, w wieku 65 lat po długiej chorobie zmarł nasz kolega i przyjaciel Stipe Ćavar.

Stipe urodził się w Krehin Gradacu w 1959 r. Szkołę podstawową i średnią ukończył w Čitluku. W 1978 r. ukończył studia na Wydziale Automatyki i Elektroniki Wydziału Elektrycznego w Sarajewie.

Od 1993 r. Stipe pracował jako pierwszy pracownik Centrum Informacyjnego Mir Međugorje. 25- go dnia każdego miesiąca wysyłał faksem orędzia Matki Bożej na cały świat, później pojawił się cud techniki o nazwie Robofax, coś pomiędzy faksem, a Internetem, a później Internet. Stipe wykorzystywał wszystkie te środki, aby w siedmiu językach przesyłać na cały świat orędzia Matki Bożej oraz wiadomości z Medziugoria.

Myśląc o swoim najbliższym współpracowniku, przyjacielu, Marija Dugandžić napisała: „O tym ile miałeś wiedzy i odwagi, wystarczająco mówi fakt, że jako pierwszy w BiH stworzyłeś stronę internetową, tę samą, która działa do dnia dzisiejszego. Nie sposób wymienić wszystkiego, czego tutaj dokonałeś. Jedno jest pewne: stworzyłeś tak solidny fundament, że inni mogli dobudować piętra. Niczego się nie bałeś, nie było przeszkód nie do pokonania uniemożliwiających osiągnięcie celu: a Twoim celem było przesłanie matczynych wezwań Matki Bożej na cały świat. Dziś jest to coś całkowicie naturalnego i bezproblemowego, wówczas było to równoznaczne z cudem! Trzeba było mieć odwagę i wielką wiedzę, a Ty miałeś jedno i drugie. Wiele razy znajdowałam Cię w biurze „rozmawiającego” z komputerem. Stoję, patrzę, nic nie rozumiem, podziwiam. Muszę Ci się teraz przyznać: często nie mogłam Cię zrozumieć, ani za Tobą nadążyć. I to nie tylko ja. Dlatego teraz Cię proszę: wybacz mi! A Ty tak życzliwie się złościłeś próbując wyjaśnić mi i innym, jak to wszystko należy zrobić i zawsze tylko iść naprzód, aby orędzie Matki Bożej dotarło do każdego zakątka ziemi.

Wszystko, co czynił, czynił z wielkim żarem, poświęceniem, gorliwością i odpowiedzialnością wobec własnego sumienia. Dzięki swojemu wewnętrznemu podejściu do pracy rozwinął do końca wszystkie talenty, które dał mu Bóg. A przy okazji był wyjątkowo dobrą duszą, dobrym człowiekiem. Kiedy trzeba było chronić ten projekt i pragnienie Matki Bożej pracą i czynami, nie bał się narazić siebie i swojej rodziny. Nie bał się nikogo, tylko Pana.

W 1997 r. nie bał się rozpocząć nowego projektu, jakim było założenie stacji radiowej Mir Međugorje, a w 1999 r. postawił własny serwer w sieci, umożliwiający internetową transmisję na żywo zarówno programu radiowego jak i modlitw wieczornych z kościoła św. Jakuba.

„To było niesamowite pragnienie, wola i entuzjazm… w małych, zawilgoconych pomieszczeniach. Ludzie z dużych ośrodków i światowych rozgłośni radiowych nie mogli uwierzyć, że program z tego miejsca z taką miłością idzie w świat. Wykonywano prace, szukano rozwiązań, budowano pomieszczenia, nagłośnienie... Wszystko w ramach możliwości, jakie wtedy mieliśmy, ale nie były one wielkie” – o tych początkach opowiadał Stipe Ćavar, odwiedzając z okazji 20-lecia Radio Mir Međugorje, które zakładał.

Stipe zawsze powtarzał, że służy Matce Bożej w celu głoszenia pokoju na całym świecie, wzywając wszystkich do nawrócenia, a wielu nawróciło się dzięki okablowaniu wykonanemu przez Stipe, dzięki któremu wieczorny program modlitewny docierał do każdego zakątka świata.

Stipe Ćavar opublikował także książkę „Pierwsze miesiące objawień w Medziugoriu: osobisty dziennik o tamtych wydarzeniach ze współczesną refleksją na ich temat”.

Oprócz Centrum Informacyjnego Mir Međugorje, od 1994 r. Stipe Ćavar pracował także w Instytucie Edukacji Chorwackiej Republiki Herceg-Bośni jako konsultant w dziedzinie informatyki i elektrotechniki oraz jako nauczyciel informatyki w liceum w Čitluku.

Kochałeś Matkę Bożą jak dziecko, słuchałeś Jej jak Matki i szanowałeś. Czyniłeś dla Niej wszystko! Drogi Stipe, wiele uczyniłeś w swoim życiu, odszedłeś z pełnymi rękoma, a teraz możesz zrobić jeszcze więcej: wspomagaj nas na drodze, którą szliśmy wspólnie jak przyjaciele.

Spoczywaj w pokoju!

Twoi koledzy i koleżanki